Vervolg 1954 - Geheime vergadering

In een geheime raadsvergadering van 21 mei wordt de kwestie Van Engelen opnieuw besproken. De voorzitter zegt dat B & W niets tegen Van Engelen hebben en ze willen hem graag helpen, maar wel op een verstandige manier. De betaling is door de advocaat van de gemeente nog steeds niet afgewikkeld met Janus. Raadslid Vorstenbosch vraagt of het mogelijk is om Janus als badmeester aan te stellen en later de rest te regelen. De voorzitter verzet zich daar tegen, hij denkt dat Janus dan nog verder in de put komt. Het merendeel van de raad wil dat eerst de geldkwestie moet worden afgehandeld. De meningen over de aanstelling van Janus tot badmeester zijn verdeeld. De voorzitter denkt dat als Janus het aangeboden bedrag accepteert en daarna als badmeester wordt aangesteld, hij ruim schadeloos is gesteld. Voorgesteld wordt verder te kijken of Janus buiten de tijd dat hij niet op het bad werkzaam is, elders ingeschakeld kan worden en hem geen D.U.W. werk (werkverschaffing) te laten verrichten. Janus is nu werkzaam op het zwembad onder Haarsteeg, de zwemclub daar zou dan zijn werk moeten overnemen. Er wordt een commissie voor de gemeentelijke bad- en zweminrichting opgericht met als leden de wethouders Berkelmans en Van Son en de raadsleden Van der Ven, Vorstenbosch en De Vaan. Janus zal zich stipt aan de voorschriften van de Commissie moeten houden.

Aanstelling tot badmeester

Janus krijgt op 29 mei een brief van de advocaat van de gemeente met daarin het voorstel dat men hem voor het komend seizoen wil aanstellen als badmeester met een proeftijd van 2 maanden. Maar eerst moet de ’oude kwestie’ worden afgehandeld.

Janus laat weten dat hij een schikking wil treffen, maar meer zekerheid wil voor de toekomst. B & W gaan er vanuit dat Janus in goede harmonie met de aangestelde commissie zal samenwerken. Mocht dat niet het geval zijn, dan kan hij in dienst van de gemeente blijven. Janus wordt aangesteld als badmeester tijdens het zwemseizoen en de rest van het jaar als gemeente-arbeider. In de raadsvergadering wordt e.e.a. vastgesteld. Ook wordt afgesproken dat het loon van Janus gemiddeld uitkomt op ƒ 56.- per week. De tijdens de raadsvergadering aanwezige Janus wordt door de voorzitter tot zijn vriend verklaard (sic). Op ongebruikelijke wijze krijgt Janus tijdens de vergadering de hand toegereikt door de voorzitter. Janus zegt dat hiermee een punt achter de kwestie wordt gezet en hij er nooit meer een woord over reppen zal…

Op 20 augustus schrijft de gemeente aan hun advocaat dat aan Janus een bedrag van ƒ 3.500,- is uitbetaald. De acte van dading is buiten beschouwing gelaten. Met Janus is een arbeidsovereenkomst aangegaan. De zwembadkwestie is hiermee definitief ten einde (denkt de gemeente).

1955 - Verdrinking

In 1955 komt het zwembad weer ter sprake in de gemeenteraad. Men meent dat de afscheiding tussen het diepe en ondiepe niet voldoet. Het is onbegrijpelijk dat het hoofd van de technische dienst, die zelf een gezin heeft, geen ogenblik heeft gedacht aan de gevaarlijke situatie. Er is namelijk nu alleen maar een draad als afscheiding. De draad hangt 30 cm boven het water, de kinderen lopen er gewoon onder door. Maatregelen om het gevaar tot een minimum te beperken zijn achterwege gebleven.

In mei klimt Janus weer eens in de pen en schrijft een brief naar de sportcommissie. Hij komt weer terug op zijn ideaal van een sportcomplex. De ijsbaan zou de komende winter al in bedrijf kunnen zijn en de speeltuin in 1956. Ook heeft hij een voetbalveld in gedachte. De voetbalclubs zouden moeten worden omgevormd tot één elftal (2e klasser). Graag wil hij overleg met de commissie.

In een notitie van juli 1955 stelt de gemeente vast, dat het een fout is geweest om de acte van dading niet met Janus aan te gaan. In een notitie van gemeenteambtenaar Blaauwhof staat: “Met Janus kan nu eenmaal niet te goeder trouw gehandeld worden; hij is een psychopaat en hiermee kan geen afspraak of wat dies meer zij gemaakt worden. Hij is abnormaal en hij behoort m.i. niet op een verantwoordelijke plaats bij de overheid thuis”.

In juli komt in het natuurbad het 11-jarig dochtertje Annie van de familie Van der Heijden door verdrinking om het leven als ze in het diepe terecht komt terwijl ze niet goed kan zwemmen.

1956

Janus vraagt, ondanks dat hij een akkoord heeft gesloten met de gemeente, voor de zoveelste keer een vergoeding voor de speeltuin en een gebruiksvergoeding daarvoor over het jaar 1954. De gemeente schrijft hem dat ze meerdere malen hem hebben gevraagd deze materialen te verwijderen, omdat men deze niet wilde overnemen. Hij wordt verzocht voor 20 mei deze goederen te verwijderen. Anders zal de gemeente ze verwijderen.

In de gemeenteraad wordt gevraagd waarom Janus na twee jaar dienstverband nog geen vaste aanstelling heeft gekregen. De voorzitter vertelt dat er dan eerst een medische keuring moet plaatsvinden en Janus wordt dan zeker afgekeurd. Het huidige dienstverband wordt daarom in het belang van Janus gehandhaafd. Bij afkeuring volgt anders ontslag.

Bert Meijs

bmeijs@planet.nl