In 1970 was het in mei te koud, er is zelfs een dag met 11 graden. Juni was goed met een topdag met 3.420 bezoekers. Door het grote aantal bezoekers nam de helderheid van het water sterk af en de sterke groei van het wier werd een probleem. In augustus was het somber weer met temperaturen beneden normaal. In september was het weer bar en boos met in die maand een totaal aantal bezoekers van 359. Totaal aantal bezoekers in 1970: 52.171.

1972

Het water van het bad werd tien keer onderzocht. De uitgebrachte rapporten waren steeds gunstig. Het aanwezige wier is een zegen, gezien hun taak voor de biologische werkzaamheid. Het wier is echter een ramp voor de zwemmers. Het wier is dit jaar door een andere werkwijze verwijderd. Een staalkabel dat een lengte van 100 meter heeft men, als een soort grote eg, tot op de bodem van het water laten zakken. Deze kabel, verbonden aan een tractor, beweegt zich, als de tractor langzaam gaat rijden, over de bodem trekt. Hierdoor is verbluffend veel wier uit het water getrokken.

Door het minder goede weer zijn er dit jaar slechts 38.496 bezoekers,

1973 en 1974

In 1973 wordt het bestaande parkje, gemaakt door Henk Looijen (zie illustratie), aangepast om er zo een hertenkamp van te maken. Door uitbreiding van o.a. de afrastering worden de recreatiemogelijkheden rond het bad vergroot.

In juni wordt een meisje dat lijdt aan toevallen, uit het water gehaald. Er wordt direct met succes kunstmatige ademhaling toegepast. Vervoer naar het ziekenhuis is noodzakelijk, maar enkele weken later kan ze gezond het ziekenhuis verlaten.

Hélène van Ommen heeft in de jaren 1974 tot 1978 bij het bad de Nieuwe Wiel in Nieuwkuijk gewerkt als zwemonderwijzeres. Ze heeft een aantal herinneringen op papier gezet: ”Op het zwembad werkten toen o.a. Ben de Graaf, Joke Vorstenbosch en Ad Oerlemans, andere namen kan ik me niet meer herinneren. Ook Theo Boom kwam geregeld voor onderhoud. Het was een geweldige tijd. Prachtige locatie. De hele dag buiten.

Veel gezinnen waren arm en hadden geen geld voor een zwemabonnement. Ik weet dat enkele personen abonnementen betaalden voor die gezinnen, zodat de kinderen toch konden komen zwemmen. Je kende iedereen en hun familiebanden. Zwemles gegeven aan veel kinderen. Ook als het regende en het koud was, soms met een watertemperatuur van 17 of 18 graden. Toen was dat heel gewoon, nu moet je er niet meer aan denken. Omdat er verder niet veel te doen was, kwamen bij mooi weer duizenden kinderen en volwassenen naar het zwembad.”

Er was geen restaurant, maar iedereen kwam met tassen vol met brood en limonade de hele dag genieten. ”Het was in mijn ogen een echt familie gebeuren. Natuurlijk waren er weleens probleempjes, maar die werden altijd op een goede manier opgelost. Ik herinner me een mooie situatie: Een invalide man werd ´s morgens door zijn vrouw bij het bad afgezet met 2 jonge kinderen. Hij kon met geen mogelijkheid het water in, omdat hij in een rolstoel zat. Maar bij het snikhete weer wilde hij eigenlijk graag het water in. De vraag was dus of dat mogelijk was. Ik vertelde hem dat, als hij voor een grote autoband kon zorgen, ik zou zorgen dat hij in het water kwam. En jawel, de dag erop had hij dat geregeld. Vervolgens heb ik een aantal sterke mannen gevraagd om mee te helpen.

Ik heb nog nooit iemand zo blij gezien, toen deze man lekker in het water lag.”

Nog een mooie herinnering. ”Een meisje van ´n jaar of 6/8 kwam met haar oudere broers naar het zwembad. Zij beheerde de tas met eten en drinken. En alle broers luisterden naar haar, ze kwamen echt niet aan de tas. En al waren er door het mooie weer duizenden mensen op het bad, bij de eerste regendruppel was het bad in 15 minuten helemaal leeg. Iedereen naar huis.”

Bert Meijs

bmeijs@planet.nl

KADER

Henk Looijen

Henk Looijen is bekend geworden als de man van de ’lange vingers’. Hij hoorde met zijn vrouw Sonja Peijters bij de Bossche jet set door zijn royale uitgaven aan luxe auto’s en privé party’s, eerst op zolder in zijn flat aan de Aartshertogenlaan en vervolgens in zijn bungalow in Nieuwkuijk op de hoek van de Badweg/Goudenregenstraat. Bij Verkade maakte hij kennis met Karin Trum met wie hij later trouwde. Karin was secretaresse op zijn kantoor.

Flamboyant was hij ook al, omdat Looijen gewoon Henk heette en later in zijn goede tijd de naam Xavier erbij kocht. Looijen werkte als loonadministrateur en kassier bij de koekjesfabriek Verkade in Den Bosch. Hij wist op slinkse wijze ca. 3 miljoen gulden te verduisteren en werd uiteindelijk betrapt en veroordeeld, omdat hij het verduisterde geld in onroerend goed had gestoken en hij bij de belastingdienst zijn vermogenstoename niet kon verklaren (eigenlijk was hij dus niet zo slim). Hij probeerde zijn vermogensaanwas door een aantal leugens te dekken. Zo gaf hij voor grote bedragen te hebben gewonnen in de Nederlandse loterij en de Duitse lotto, terwijl hij een geërfde kostbare postzegelcollectie te gelde zou hebben gemaakt. Het verduisterde geld stak hij onder meer in horecabedrijven (o.a. ’de Karrebar’ en hotel ’de Postzegel’), een tuincentrum en (wel grappig in dit verband) in een historisch pand in Den Bosch, ’Het Misverstand’ geheten.

De jaren van gevangenschap besteedde Looijen aan een studie waardoor hij, eenmaal op vrije voeten, het belastingadviesbureau TRUX in de Peperstraat kon beginnen, waar hij opnieuw, maar nu op legale wijze zijn kennis in geld wist om te zetten. Hij is op 5 maart 2016 op 92 jarige leeftijd overleden. In september 2019 werd een theaterstuk over hem opgevoerd.