Lambooy

Het jaar 1969 begint met een, zeker voor Drunen, groots gebeuren; de gouden bruiloft van het echtpaar Lambooy op 3 januari. De echo besteedt aan dit feestelijk gebeuren dan ook een artikel, waarin de levensloop van beide echtgenoten vrij uitvoerig wordt belicht. Al sinds 1922 is Lambooy in Drunen kantonnier en als zodanig belast met het toezicht op dit gedeelte van het afwateringskanaal Den Bosch-Drongelen met bijbehorende bruggen, verdere kunstwerken en rijkswegen. Als kantonnier en met name ook als bewoner op de Zeedijk van het witte Rijkswachthuis oftewel ’De Keet’ werd Lambooy een alom bekend figuur. Het buurtcomité heeft dan ook veelvuldig vergaderd om voor jong en oud een prachtig programma samen te stellen. Om 15.00 uur gaat het echtpaar met 6 kinderen en 18 kleinkinderen en alle buurtbewoners onder begeleiding van de harmonie naar hotel Royal. Aldaar brengt een kinderkoor een aubade en worden cadeaus aangeboden, waarna een middagprogramma met o.a. attracties voor de kinderen start. ’s Avonds is er een ’gecostumeerd bal’. Niet in Royal, maar in de pas als soos ingerichte molen. (Voor de geschiedenis van deze soos en de daaruit voortgekomen soos Le Moulin zie het Weekblad van Heusden 16 en 23 december 2020, 6 en 13 januari 2021)

Firma Van Doorn - Röling

Een voor Drunen ’uniek gebeuren’ schrijft de Echo over de ’hearing’ die de Sportraad op 13 maart 1969 organiseert in hotel Royal om de gerezen problemen met de verschillende verenigingen in samenspraak op te lossen. Een van de aanwezige clubs zal ongetwijfeld Quos Ego zijn geweest. De Drunense volleyballers die in het kader van hun 2e lustrumviering op zondag 1 juni voor de 4e maal een groot volleybaltoernooi organiseren en ’s avonds feestelijk ‘verbroederen’ in hetzelfde etablissement. Dat etablissement kreeg precies een maand eerder op 1 mei een nieuwe eerst drie - en later vier hoofdige leiding. Je zou kunnen spreken van een aflossing van de wacht van de oudere generatie door de jeugd. De inmiddels bijna 65-jarige Johan v. Doorn en zijn 67-jarige vrouw Maria geven na 22 jaar het stokje over aan dochter Johanna en schoonzoon Wim Röling, sinds juni 1965 een echtpaar, en aan zoon Jan, die in december 1971 trouwt met Truus de Leyer. Het blijft dus een familiebedrijf, maar gaat formeel verder als firma. De verandering wordt nog niet publiekelijk bekend gemaakt. Dat gebeurt wel in maart 1970 met een officiële heropening, waarover later meer.

Bridge en zomercarnaval

1969 brengt nog een andere nieuwigheid. Voor wie op weg naar de zomer nog een avondje serieus wil kaarten kan half juni bij Royal terecht bij de grote bridgedrive. Zomer is niet bepaald het seizoen, waarbij je aan carnaval denkt. De Commissie Carnaval o.l.v. ‘Moeder Marie’ Elshout wel. Althans ter viering van het koperen 12,5-jarig bestaan, een heus tweedaags zomercarnaval in een tent van 1111m2 op het Plataanplein. De voorbereidende commissievergaderingen gebeuren bij Royal. Daar kan men vanaf eind augustus - ’nu de avonden weer wat langer worden’ - ook terecht om er andermaal een kaartje te leggen. Voort zelfs om de 14 dagen en vanaf 17 oktober komt de pas opgerichte bridgeclub met een bekercompetitie. De najaar dagen lenen zich blijkbaar eveneens voor een autorit. Het is al voor de derde maal dat A.C. De Hunenrijders een najaar-/oriëntatierit verzorgen. Deze keer inschrijving én prijsuitreiking bij het hotel. De biljarters van Prins Bernhard zijn 17 november uithuizig. Ze gaan op excursie naar Heineken, maar ’s avonds zijn ze er weer voor een gezellig etentje. Gezellig eten, vergaderen, repeteren, feesten en andere verenigingsactiviteiten of gewoon een pilske vatten, zo luidt het opmerkelijke nieuws op 1 december 1969, kan niet meer bij de Gezusters Elshout. Het café ’Doruske’ sluit en wordt verbouwd tot galanterie – en speelgoedwinkel van Loon. De verenigingen die er thuis lagen moeten op zoek naar een ander onderkomen. Voor zover bekend is er geen van deze verenigingen naar Royal geswitcht.

Operette en Tirolerkapel

1970 brengt nieuwe klandizie. In de eerste week van het nieuwe jaar belegt Operettevereniging Révérence in het hotel haar jaarvergadering met een nagenoeg voltallig aanwezig ledental. De vereniging kiest deels nieuwe bestuursleden en plant op meerdere locaties te gaan spelen de operette ’Die Csardazfürstin’. Begin februari, om precies te zijn zondag de 8e, barst het carnaval weer los. De grote optocht eindigt die dag op het Raadhuisplein. Na ontbinding is er bij Royal een gezellig samenzijn, waar de prins de verschillende deelnemende groepen toespreekt. Zoals daar zijn: Ponyclub Drunen, de Drumband van de Harmonie en nog al wat carnavalsverenigingen, De Haaikneuters, De Toffe Jongens, A.C.C.R., De Pottenkijkers, Centrum, De Jacobijnen, De Tokavers, De Vrolijke Kaarters, De Uitslovers, De Vrolijke Paljassen, De Pierewaaiers, Groep Niessen, de Hofkapel, Raad van Elf, De Oelewappers en De Mostaards. Voor de Mostaards is het carnaval van 1970 bijzonder en gedenkwaardig. In dezelfde maand februari maar dan 10 jaar eerder kwam Martin Assman senior namelijk op het idee om samen met zijn zonen Leo, Chris en Martin én enkele vrienden als Jan Luipen en Hans Merkx een Tirolerkapel op te richten en dat met succes. Tien jaar lang hebben deze overwegend jonge muzikanten vele festiviteiten opgeluisterd en vooral met carnaval waren ze steeds duchtig van de partij in hun opvallende Tiroler outfit met o.a. de losse kuitstukken. Om dit dubbele lustrum passend te vieren houden de Mostaards dan ook op 22 februari van 16.00 tot 19.00 uur een ’klinkende’ receptie bij hotel Royal. Bij deze druk bezochte receptie - ondermeer B&W gaven acte de presence - benoemde Prins Dwerg III mevrouw en meneer Assman tot ridder in de orde van Dwergonië.

De volgende maand maart staat, zoals gezegd, in het teken van de heropening van het ook verbouwde Royal. Die doorstart onder leiding van de ‘jonge garde’ Van Doorn - Röling zal aan de orde komen in deel 17 na de zomer/vakantie break.

Frank Durant

fdurdurant@gmail.com