Er gaat bijna geen dag voorbij of de leden van de bouwcommissie van de Cultuurtoren Honsoirde zijn in de weer om de expositieruimte in de cultuurtoren – gevestigd op het terrein van de Abdij Mariënkroon - om te vormen tot een stijlvolle omgeving, waar de tentoon te stellen kunstwerken in het komende cultuurseizoen nog meer tot hun recht zullen komen. Voor de bezoekers moet de gehele entourage kloppen, zodat zij in alle rust kunnen kijken, even plaats kunnen nemen en een drankje gebruiken, vinden het bestuur en de vrijwilligers van Honsoirde. En dus komt er, vooral dankzij de gouden handen van leden en vrijwilligers, nu ook een pantry en een kleine bar.

Tekst: Dimph Vos

Adviseur Harrie Mommersteeg is erbij, draagt creatieve en praktische ideeën aan en is nooit te beroerd de handen mee uit de mouwen te steken of attributen uit zijn voormalige designzaak toe te voegen of op te hangen. Hij is tevens een van de leden van de kunstcommissie, iets waarvoor hij zich met veel verve en allure inzet. Uw verslaggever sprak met, oneerbiedig gezegd, spraakwaterval Harrie. Schitterende verhalen over verleden, heden en toekomst, over daadkracht en respect.

In het kort

Harrie Mommersteeg is geboren en getogen in Nieuwkuijk. Na de lagere en de technische school koos hij voor de bouwwereld, waarna hij onder andere de avondopleiding binnenhuisarchitectuur ging volgen. En al snel voelde hij, zoals hij het zelf zegt, de innerlijke drang om een eigen bedrijf te starten, waarin zijn gevoel voor kunst en architectuur tot ontwikkeling kon komen: ”De rijpheid was er.” Een plezierige bijkomstigheid daarbij was - blijkt uit zijn verhalen - dat Harrie snel in staat was mensen goed aan te voelen in wat ze overwegen en willen. Dankzij die eigenschap, plus de scholing en de kunst die hem hebben geleerd te kijken én zijn ervaring in de bouw, kon hij groeien, leerde hij de wensen en ideeën van de kunstenaars beter te doorgronden, die in zijn toenmalige zaak Binnenhuis & project in Vught exposeerden. En niet te vergeten, leerde hij zijn grenzen met argumenten aan te geven.

Daadkrachtig

Als je in een groot gezin opgroeit, leer je karakters onderscheiden en voor jezelf opkomen, vertelt Harrie. ”Als kind al had ik de kracht om dingen te nemen die mij toekwamen of die juist te laten.” Die daadkracht zat er dus vroeg in, hij liet zich toen al niet van de sokken blazen. Menigeen die met hem te maken heeft en had, weet dat en dat maakt communicatie met hem zo plezierig: hij is een open boek, doorgrondt wat de ander bedoelt en gaat daarmee aan de slag. ”Iets weg relativeren, daar kan ik niets mee”, zegt Harrie, waarmee hij wil zeggen dat mensen soms zaken weglachen of bagatelliseren, terwijl er wel degelijk een kwestie speelt. Dat deze allergie in de praktijk wat ongemakkelijk kan uitpakken, mag duidelijk zijn. Daarvan is hij zich ook bewust. Gelukkig is Harrie ook ruimhartig en heeft hij een grote bereidheid warme banden te behouden.

Respect

Harrie heeft respect voor mensen die misschien niet hoog op de maatschappelijke ladder staan, maar die in alle oprechtheid en een zekere mate van bescheidenheid een waardig leven leiden. Bij wie normen en waarden ertoe doen. Daarentegen heeft hij niets met op de eigenborstklopperij, mensen die geen ruimte meer hebben voor het hart, die het buikgevoel missen. ”Maar ik kan juist wel onder de indruk raken van extreme mensen en mensen met extreme ideeën. Ze boeien en inspireren me. Ikzelf wil nog veel leren, zeker van mijn medemensen die mij vóórleven.”

Toekomst

Harrie en de leden van de bouw- en kunstcommissie zijn voorlopig nog niet klaar. Veel staat nog te gebeuren, maar met een vrijwel lege beurs blijft het passen en meten, plannen maken en aanpassen, aankloppen bij instanties, vragen naar en hopen op mooie giften. De schitterende exposities, ja, die komen er beslist vanaf het vroege najaar in de Cultuurtoren Honsoirde. Misschien opgebouwd met bloed, zweet en tranen, maar bovenal met de volledige inzet, de creatieve medemens en de liefde voor de kunst.