In Bukittinggi, in het Indonesische West-Sumatra, staat een monument met de volgende tekst in het Engels en in het Maleis: ‘Dit fort werd gebouwd door Kapitein Bauer in 1852 op de top van de Jirek heuvel Bukittinag als verdediging in de strijd tegen islamitische opstandelingen gedurende de Paderi-oorlog, die geleid werd door Tuanku Imam Bonjol. In die tijd was Baron Hendrick Merkus de Kock commandant de Roepoen en plaatsvervangend gouverneur-generaal van Nederlands Koloniën’. Sindsdien heet het fort ‘Fort de Kock’. Van het fort zelf is heden ten dage niets meer over, wel een gedenksteen. Henrik Merkus de Kock werd in Heusden geboren op 25 mei 1779 en overleed in Den Haag 12 april 1845.

Het geboortehuis van Henrik Merkus stond op de hoek Putterstraat-Lombardstraat, de plaats waar nu de voormalige marechausseekazerne staat. Zijn ouders waren Johannes Conradus de Kock en Maria Patronella Merkus. Johannes (*Heusden - 26 januari 1756, †Parijs - 24 maart 1794) is als enige Nederlander in Parijs onder de guillotine aan zijn einde gekomen. Hij was destijds één van de belangrijkste wedijveraars van vrijheid en democratie in Nederland.

Aanvankelijk werkte Henrik in het bankwezen, maar vanaf 1797 was hij militair en maakte een omvangrijke carrière in de legers van de Bataafse Republiek, van Keizer Napoleon Bonaparte, van Koning Lodewijk Napoleon en van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Op verzoek van Willem Frederik Karel, 2e zoon van Koning Willem II, werd hij opperbevelhebber van land- en zeemacht in Nederlands Oost-Indië en leidde tot 1831 meerdere veldslagen tegen islamitische opstandelingen. Terug in Nederland werd hij tijdens de Belgische Opstand benoemd tot Opperbevelhebber van de troepen in Zeeland. Henrik overleed op 12 april 1845 en is in Den Haag in het familiegraf bijgezet en op de monumentale grafsteen staat vermeld:

LUITENANT GENERAAL – MINISTER VAN STAAT

GROOTKRUIS DER MILITAIRE WILLEMSORDE

GROOTKRUIS VAN DEN NEDERLANDSCHEN LEEUW ENZ.

Bart Beaard