“Ja! Deze wil ik hebben. Oh, en dat rokje en die schoenen ook! Hé, een T-shirtje. Fluor roze, een tropisch printje of gewoon zwart? Gewoon alle drie! Een strandjurkje is ook best fijn. Hup, in het winkelmandje ermee.” Het is bijna juli en wat betekent dat? Dat de zomer is begonnen en de zon mag, nee móet blijven. Het wordt misschien de komende dagen niet zo tropisch meer als afgelopen zondag, maar dat hoeft ook niet per se. En het betekent dat de midseason sale is begonnen. Want als er iets fijners is dan kleding op de kop tikken, dan is het kleding op de kop tikken in de uitverkoop. Ik word blij van een nieuw paar schoenen met zestig procent korting en een nieuwe jas voor de helft van de helft van de prijs. Nu is de uitverkoop nog niet in zo’n ver stadium, maar er zijn zeker al wel wat koopjes te vinden. Nu was ik vorige week in een íets te gretige bui. Ik gooide voor meer dan €300 aan kledij in het winkelmandje. Daar zaten overigens veel dubbele maten bij. Maar over het algemeen kan ik mij goed beheersen zodra ik rode stickers zie of schreeuwerige letters op de ruiten tegenkom. Het wordt niet zwart voor mijn ogen en ik race niet als een bezetene de winkel door. Maar dat komt omdat ik tijdens de sale niet graag in winkels kom. Personeel wordt niet erg vrolijk als ze voor de tweehonderddrieënveertigste keer alles netjes moeten leggen. Van een grote hoop kleding waarvan alle kaartjes in elkaar verstrengeld zitten, word ik niet zo blij. Om nog maar over de bergen stofwolken in de paskamers te spreken. Gelukkig heb ik daar bij online koopjesjagen geen last van. Geen grof shopgeweld, maar verfijnde winkelvrede. *Ding Dong*. En daar staat de bezorger met het volgende pakketje aan de deur. Wat word ik daar blij van!

Manouk Mak