Tekst: Henk Poelakker

Voor diegene die deze krant wekelijks leest (en wie doet dat niet) klinkt de naam Bart Beaard ongetwijfeld bekend in de oren. Hij schrijft over historie, archeologie, genealogie, monumenten enz. Iemand bestempelde hem als een wandelende encyclopedie omdat hij ontzettend veel weet over onze mooie streek. Dit keer is hijzelf de hoofdpersoon rondom de emoties Bang, Boos, Blij en Bedroefd.

Bang

In zijn werkkamer aan de Grotestraat in Drunen vertelt Bart (1946) dat hij als afgestudeerde HTS-er lang bij Lips en Alocoa gewerkt heeft, twee bedrijven die voor Drunen de grote werkgevers waren. “Hoewel ik geboren ben in Haarsteeg, ben ik opgegroeid in Vlijmen. Vanaf mijn 12e woon ik in Drunen. Samen met mijn vrouw Joke kregen we twee kinderen die ons maar liefst vijf kleinzonen schonken. In plaats van het woord -bang- spreek ik liever over bezorgd. Hoe moet dat in hemelsnaam met ons land nu forse problemen zich opstapelen: asielbeleid, woningbouw, ziekenzorg, veel ontevreden mensen, klimaat en een opgestapt Kabinet. Welke politicus kan en wil dit soort problemen oplossen? Heel privé denk ik aan de eindigheid van het leven op aarde. Daar ben ik niet bang voor omdat doodgaan een feit is. Hoe en wanneer dit gaat gebeuren is de grote onzekerheid in ons leven.”

Boos

Bart kijkt me meewarig aan alsof hij wil zeggen: iedere vader is toch wel eens boos op zijn kinderen? “Als je gaat graven in de historie gaat het heel vaak over mensen. Wie woonden in dit pand, wie kan mij die ene foto doorsturen, wie kan me verder helpen bij de zoektocht? Teleurstelling hoort daar ook bij, vooral als mensen zich niet aan afspraken houden. Ja, dan kan ik boos worden. Onze gemeente blinkt niet bepaald uit in het conserveren van archeologische vondsten. Als er in Den Bosch een gewelf of gang gevonden wordt, wil het stadsbestuur zo’n vondst blijvend zichtbaar maken door bijvoorbeeld een stevige glasplaat over de gevonden waterput te leggen. De affiniteit zou bij bestuurders groter mogen zijn. Vooral omdat je overal in onze gemeente Middeleeuwse-, Romeinse- of Steentijdvondsten kunt tegenkomen zodra je ergens een spade in de grond steekt. Iets anders zijn onze monumentale huizen, boerderijen en gebouwen. Er ligt een sterk verouderd boekwerk met daarin de meer dan 500 beschreven rijks- en gemeentelijke monumenten in de gemeente Heusden. Ik wil me inzetten om dit bestand te updaten en daar verwacht ik steun en stimulering bij.”

Blij

De inzet van Bart voor met name de lokale historie (= heemkunde) is jaren geleden ook de koningin opgevallen. In 2006 waardeerde zij Barts inzet met een Koninklijke Onderscheiding. Het was voor Bart zeker niet het moment om te stoppen met zijn zoektocht naar wetenswaardigheden over de regio. “Als kind was ik al in de historie geïnteresseerd en dat duurt voort tot op de dag van vandaag. Hier tussen al mijn boeken en naslagwerken ben ik vrijwel dagelijks aan het werk. Tegenwoordig is de computer je grote vriend als je op zoek bent naar bijvoorbeeld oude krantenberichten. Wat ik voorheen in een maand deed (o.a. lijfelijk naar het Drunens archief, dat vóór de gemeentelijke herindeling in 1997 nog in Oisterwijk was, nu in Heusden) kan ik nu op één avond klaren achter mijn PC. Fantastisch. Daarnaast word ik blij van de leuke dingen die ik mag doen. De Buurtbus rijd ik met regelmaat, de fiets pak ik graag en van een dagelijkse wandeling word ik vrolijk. Iets organiseren, iets op touw zetten, de kar trekken……….ja dat alles past wel bij mij.”

Bedroefd

“Vooral bij het heengaan van mensen kan ik het moeilijk hebben. Dat je afscheid moet nemen van je ouders, schoonouders en andere oude mensen hoort bij het leven. Maar het sterven van jonge mensen kan me erg verdrietig maken. Zo is mijn jongste zus, met wie ik uitstekend contact had, onverwacht overleden en dat roept tranen op bij mij. Als ik tijdens een uitvaart luister naar de mooie verhalen over de overledene, dan spreekt me dat aan en heb ik het moeilijk.”