1949

Eind juli schrijft Janus aan de gemeente, dat er in Haarsteeg een vereniging is opgericht met als doel het zwembad te Haarsteeg te behouden. Hij heeft met hen overeenstemming bereikt over de overname van zijn inventaris etc.

In oktober schrijft Janus weer een brief naar B & W van Vlijmen over het bad in Haarsteeg. Hij merkt op, nu het bad geëxploiteerd wordt door anderen, dat de inrichting en het toezicht op het bad zeer primitief is. Hij zag onder andere dat de wc’s van de dames en heren niet voorzien waren van deurtjes. Ook werd er, vooral ’s avonds, als er helemaal geen toezicht is, gemengd gezwommen. Ook is het verschuldigde en beloofde bedrag voor zijn investeringen en de huur van het terrein nog niet betaald.

Janus in zijn memoires: ”Niet dan na heel veel moeite is het mij gelukt de toegezegde huur van ƒ 100,- binnen te krijgen, men was niet voornemens zich aan de afspraak te houden!”

Haarsteeg gesloten

In april 1950 meldt de zwemvereniging te Haarsteeg, dat men het zwembad in Haarsteeg wil behouden. De gemeente bericht daarop, dat de vergunning per 2 mei is ingetrokken en het bad gesloten is.

Janus daarover: De kleedhokjes, de duiktoren, de ingangspoort en de afrastering worden gesloopt. Het materiaal wordt gedeeltelijk afgevoerd en de rest wordt later door anderen gestolen.

Janus in zijn zwartboek: In mei 1950 werd het zwembad te Haarsteeg door het college van B & W gesloten, om zodoende de inwoners van Haarsteeg te dwingen om van het zwembad te Nieuwkuijk gebruik te maken.

Eigenaar Frans van Wagenberg bericht de gemeente dat hij borden met ’verboden toegang, art. 461 wetboek van strafrecht’ heeft geplaatst. Janus daarover: ”Degenen, die ondanks het verbod gingen zwemmen, werden verbaliseerd.” In de gemeenteraad komt het bad te Haarsteeg weer ter sprake. De sluiting in Haarsteeg is gebeurd op verzoek van de eigenaar, zegt de burgemeester, er wordt streng toezicht gehouden. Er zijn al 12 processenverbaal opgemaakt.

In de krant ’Het Huisgezin’ staat een artikel over het zwembad te Haarsteeg. Men schrijft o.a. : Al heel veel jaren geleden, al wel 50 jaar, werd door zwemvereniging Haarsteeg een terreintje gehuurd. Van de toenmalige gemeente Hedikhuizen kreeg men geen steun, maar men had er ook geen last van. De zwemclub bedroop zichzelf. Na 1935 kreeg men van de gemeente Vlijmen een kleine bijdrage en veel morele steun. Het terrein was door de zwemclub met een betonnen schutting afgemaakt en de kleedcabines werden uitgebreid. Tijdens de oorlog is de schutting kapot geschoten en de kleedcabines verdwenen in de kachel. De gemeente heeft een jaar of wat geleden weer enkele kleedcabines laten maken op het terrein van de zwemclub. Tot verbazing van de dorpsbewoners zijn op 5 juni de cabines op last van de gemeente weggehaald. Volgens de krant heeft e.e.a. te maken met het feit dat de gemeente in Nieuwkuijk zelf een bad is gaan exploiteren.

De krant hoop dat de zwemvereniging en de gemeente samen een oplossing gaan vinden, anders weet men niet wat men deze zomer met de kinderen moet gaan doen.

In de Echo van het Zuiden staat o.a. dat het dorp een van haar mooiste gelegenheden voor ontspanning heeft verloren. De kleedhokjes, de duiktoren en alles is gesloopt. Aan Haarsteeg is het laatste woord om door actie te bevorderen, dat het weer in ere wordt hersteld.

Advocaat Huisman stuurt namens de zwemclub te Haarsteeg een brief naar de gemeente. Hij schrijft dat de gemeente een onrechtmatige daad heeft gepleegd, omdat door het gemeentebestuur de kleedkamertjes, de afrastering en het afsluithek van het terrein, in eigendom van de zwemclub, zijn weggebroken en weggevoerd. Indien de gemeente niet binnen een week een en ander in de vorige toestand heeft hersteld, zal hij tot rechtsmaatregelen overgaan en als voorlopige maatregel in een kort geding verzoeken herstel in de vorige toestand, ongeacht de schadevergoeding die ze pretenderen.

De gemeente schrijft daarop aan advocaat Huisman dat de eigenaar van de wiel in Haarsteeg niet wil,dat er in zijn wiel wordt gezwommen. De door de gemeente in 1948 geplaatste badhokjes zijn inmiddels zwaar vernield. Zij waren eigendom van de gemeente en niet in eigendom overgedragen. De gemeente heeft haar eigendommen dan ook weggehaald. Van een zwemclub is geen sprake, men heeft geen enkele rechtspersoonlijkheid. Hiermee komt kennelijk een einde aan de discussie, want daarna is hierover geen verdere correspondentie terug te vinden.

1951

In de gemeenteraad van mei komt de vraag van de Zwemvereniging Haarsteeg om de Haarsteegse Wiel te mogen gebruiken ter sprake. B & W stellen voor eerst de toestemming van de eigenaar af te wachten. Met de raadsleden wordt daarna gesproken over het plan om de riolering op de Haarsteegse Wiel te laten lozen. Uiteindelijk wordt de kwestie verder in een geheime vergadering besproken.

In mei 1951 schrijft de gemeente aan de voorzitter van de Zwemvereniging Haarsteeg dat ze nog steeds geen verklaring hebben ontvangen van de eigenaar van de Haarsteegse Wiel waarin staat dat hij geen bezwaar heeft dat de wiel door de zwemclub wordt gebruikt. Als ze van hem toestemming hebben gekregen is het mogelijk dat ze toestemming krijgen voor hun plannen, onder de voorwaarden betreffende de goede zeden en de openbare orde.

In juli komt tijdens de raadsvergadering het bad te Haarsteeg weer ter sprake. De eigenaar Van Wagenberg zou toestemming hebben geven om er te zwemmen. De burgemeester zegt dat hij de verdere stappen afwacht. Janus meldt daarover: Er is een comité gevormd die de exploitatie op zich zal nemen. Aan hem zal gedurende 12 jaar een vergoeding van ƒ 100,- per jaar worden betaald voor de door hem aangebrachte voorzieningen.

1952

In de krant verschijnt het bericht dat volgens een verspreide circulaire op 1 juli het bad te Haarsteeg weer is opengesteld, Het bad wordt geëxploiteerd door de Zwemvereniging Haarsteeg.

Op 1 juli is het zwembad te Haarsteeg weer voor het publiek opengesteld. Er is een zwemvereniging opgericht die het onderhoud en het voortbestaan van het bad op zich heeft genomen.

Bert Meijs

bmeijs@planet.nl