Beste Sinterklaas, weet u nog dat u mij ooit eens een racebaan heeft gegeven? Ik was toen 6 jaar en ik had nog nooit zo’n mooi cadeau gekregen.

Eigenlijk stelde de racebaan niet zoveel voor, het was niets meer dan een kleine 8 met twee rammelende auto’s. Maar in mijn fantasie reed ik daarmee over bergen en dalen, door tunnels en over besneeuwde bergtoppen. Eindeloos was ik aan het racen, tot uiteindelijk iemand riep, dat die stomme racebaan teveel lawaai maakte en ik moest stoppen met racen. Helaas heeft mijn moeder, nadat ik uit huis ben gegaan, de racebaan geschonken aan een speelgoedactie van een basisschool.

Sinterklaas, voor mij was u in mijn kinderdromen een echte held. Omdat u vrijwillig met uw paard in de donkere nachten over de gladde daken ging lopen, om de kinderen in de holst van de nacht cadeaus te brengen. Doch, als ik heel eerlijk moet zijn, ben ik het meest onder de indruk van uw paard ’Ozosnel’, die met gemak over de daken loopt en springt. Weet u, het sinterklaasfeest is altijd in mijn leven een prachtige periode geweest. Zo herinner ik mij dat ik menig keer naar de speelgoedwinkel ben gefietst om een nieuwe speelgoedgids te halen. Om daarna mijn verlanglijstje weer aan te passen, waar ik veel aandacht aan besteedde. Mijn verlanglijstje was, als het eenmaal voor het raam hing, een waar kunstwerk op zich.

De kinderen in Spanje krijgen geen cadeautjes van Sinterklaas. Ze krijgen wel cadeautjes, maar niet van de goedheilig man. In Spanje delen de Driekoningen, snoep en cadeautjes uit. Alhoewel bij ons ook steeds vaker, de Kerstman cadeautjes komt brengen. Doch als je aan mij zou vragen wie het leukst is, Sinterklaas of de Kerstman? Dan antwoord ik Sinterklaas, die is veel leuker dan de Kerstman. Kerstmannen zijn er genoeg op de wereld, doch er is maar een Sinterklaas. Hij heeft tenminste een beetje stijl, met zijn witte paard, zijn mooie mijter, zijn chique pak en zijn goudenstaf.

Daar steekt de Kerstman met zijn bolle buik en zijn bel, maar schril bij af.

Jules Faber