We leggen in de maand december de vier emoties voor aan twee zeer bekende mensen: Sinterklaas en de Kerstman. Met de twee kerstdagen in het vooruitzicht, laten we dit keer de Kerstman aan het woord. Eerder deze maand liet Sinterklaas zijn gedachten gaan over Bang, Boos, Blij en Bedroefd.

De Kerstman heeft niet echt geleefd, dit in tegenstelling tot Sint Nicolaas. De Kerstman is duidelijk familie van onze sinterklaas maar is toch net even anders. Over de hele wereld is deze Santa Claus bekend, compleet met bolle wangen, een volle baard en een dikke buik.

Bang

Het eigenlijke kerstfeest draait natuurlijk niet om mij maar om de geboorte van het Kerstkind, nu zo’n 2000 jaar geleden. Miljoenen mensen staan daar jaarlijks bij stil. De kerstboom en de kerstman hebben niets met dat verhaal te maken. Het christelijke kerstfeest en het heidense lichtfeest (vanaf kerst worden de dag immers weer langer) is ooit min of meer in elkaar geschoven. Waar ik bang voor ben, is de commercie. Hopelijk beseffen volwassenen dat een kinderhand nog altijd snel gevuld is. De Kerstman brengt cadeautjes van bescheiden omvang. En dan nog dit: maak van kerst een mooi familiefeest waarbij elkaar ontmoeten het belangrijkste is. Een overvloedige eettafel is nergens voor nodig. De sfeer wordt verhoogd door kleine dingen en niet door veel eten en mega-cadeaus.

Boos

De enige keer dat ik een beetje boos ben, is als ik kletsverhalen moet aanhoren over twijfels van mijn woonplaats de Noordpool. Mijn rendieren en ik wonen daar het hele jaar door en zoeven door de lucht rondom Kerstmis. Waar ik echt boos over kan worden, is de concurrentie. Op veel plaatsen in de wereld zie ik hulp-kerstmannen vreselijk hun best doen maar het ziet er niet uit. Kleine magere mannetjes die proberen mij na te doen met een kussen onder hun kleding. Kereltjes waarvoor kinderen bang zijn omdat de Kerstman weer eens te diep in het glaasje heeft gekeken. Schande! Dat moet echt afgelopen zijn.

Blij

Ho, ho, ho……….wie kent die uitroep van mij nou niet. Met ho, ho, ho kondig ik aan dat ik onderweg ben. Bij veel gezinnen kom ik ongezien binnen en leg ik de mooi ingepakte cadeaus onder de kerstboom. Stiekem kijk ik de volgende ochtend dan door het raam en zie alleen maar blije gezichtjes. Als ik door de winterse straten wandel en mijn bel laat klinken, deel ik meestal kleine attenties uit en ook dan zie ik tevreden snoetjes. Blij word ik ook van de prachtig versierde straten, de mooie etalages in kerstsfeer, de sfeervolle kerstbomen zowel binnens- als buitenshuis.

Bedroefd

Niet verder vertellen hoor maar ook de Kerstman maakt verdriet mee. Als een van mijn rendieren ziek is en naar het rendier-ziekenhuis moet op de Noordpool, ben ik verdrietig. Uit jarenlange ervaring weet ik dat het niet altijd goed afloopt. Bedroefd is een groot woord maar het volgende doet me pijn. Jarenlang kreeg mijn collega Sinterklaas ruim vóór 5 december alle aandacht in Nederland. Het sinterklaasjournaal, de aankomst, de versierde winkels: sjonge wat kon ook ik daarvan genieten. De laatste jaren krijg ik het verwijt dat de Kerstman steeds meer aandacht krijgt, ook in de winkels. Jammer want het sinterklaasfeest moet echt overeind blijven daarna kom ik pas. Mijn tip: probeer ook dit jaar er weer voor de ander te zijn. Een kaartje, een belletje, een presentje: het kan zo ontzettend goed doen voor alleenstaande en/of eenzame mensen.