Op donderdagmorgen 22 februari staat Ely Windau uit Drunen in het middelpunt van de belangstelling. Na dertig jaar gaat de gedreven kracht van het parochiesecretariaat van de parochie van de Wonderbare Moeder met pensioen. Met ‘roomse blijheid’ kijkt ze met plezier terug op haar werk.

Door Hans van den Eeden

In de parochie van de Wonderbare Moeder is Ely Windau een bekende. Tijdens een interview blijkt dat ze niet graag in het middelpunt van de belangstelling wil staan. Maar om haar afscheid in de Pastoor Vermeulenzaal bij de Lambertuskerk kan en mag ze niet heen. “Ik ben via Cuijk na mijn huwelijk met Henk Windau in Drunen gaan wonen. Het rooms-katholieke geloof zit volledig in mijn DNA. Samen met mijn ouders was ik al als vrijwilliger actief binnen de kerk. In Drunen was het vanzelfsprekend, dat ik dit werk heb voortgezet.” In de parochie werd Ely actief bij de gezinsvieringen en de communiewerkgroep. “Later nam pastoor Spooren contact met mij op. Dit met de vraag om op het secretariaat van de voormalige Lambertusparochie te komen werken. Na de geboorte van mijn drie kinderen had ik geen baan meer. Over de vraag moest ik goed nadenken en met mijn man overleggen. Mijn jongste kind was drie jaar oud en zat op de peuterspeelzaal. Na wikken en wegen heb ik er positief op gereageerd.”

Kerkelijk jaar

Zo werd 21 november 1994 de eerste werkdag van Ely. Snel bleek het werk op haar lijf geschreven. Bij het werk stond het kerkelijk jaar centraal. Onder kerkelijk jaar wordt verstaan de indeling van het jaar volgens de liturgische kalender. Het kerkelijk jaar loopt niet gelijk met het kalenderjaar. Haar agenda werd flexibel ingevuld: dopen, trouwerijen, begrafenissen feestdagen en herdenkingen. Haar afwisselende werk bestond onder andere uit het samenstellen van misboekjes, kerkberichten, redactie van het parochieblad en de ledenadministratie. Regelmatig werd een beroep op het secretariaat gedaan. Ook het veranderende religieus erfgoed en de ontkerkelijking is haar niet ontgaan. Dit kwam mede tot uiting in onder andere het aantal kerkgangers, het dopen en de begrafenissen. De veranderende tradities en rituelen en de minder vanzelfsprekendheid heeft ze van binnenuit meegemaakt. De sluiting van de kerken in Herpt, Hedikhuizen en in de vesting zijn daarvan het gevolg. Door noodzakelijke fusies is de regionale parochie van ‘Wonderbare Moeder’ ontstaan. Trots is Ely over de Mariavieringen en activiteiten in het ‘Mariadorp Elshout’.

Maria van Heusden

Toch weten parochianen de Lambertuskerk in Drunen nog goed te vinden. Dat geldt ook voor de kapel ‘Maria van Heusden’ en het stiltecentrum. De basis van de kapel wordt gevoed door het historisch onderzoek van de culturele stichting Lyra uit de vesting. Veel waardering heeft ze voor de kerkdiensten die in de kapel van het zorgcentrum Antonius in Heusden worden gehouden. Gedurende lange periodes heeft ze de wisselingen van het pastoraal team meegemaakt. Van pastoor Spooren tot de huidige diaken Soeterboek en pastor Rosario. Ely onderhield intensieve contacten met de vrijwilligers. Deze zijn op verschillende gebieden actief. Regelmatig dronk ze ’s morgens met hen koffie. Over de voortgang van het secretariaat hoeft Ely zich geen zorgen te maken. De gedreven Esther Romeijn is al enige tijd ingewerkt en kijkt met genoegen terug op de samenwerking met haar gewaardeerde collega. Ely is er de vrouw niet naar om na haar pensioen achter de geraniums te gaan zitten. Ze blijft zich als vrijwilliger actief inzetten voor tal van klussen in de kerk. “Ondanks dat mijn partner enige jaren geleden is overleden ben ik er de vrouw niet naar om bij de pakken neer te zitten.”

Sportief

Zo maakte ze wandelgroepsreizen naar het verre buitenland zoals Nepal. Zeer regelmatig is ze op de sportschool, bijna haar tweede huis, te vinden. Verder stapt ze regelmatig op haar mountainbike en sportfiets. “Als het lichaam goed is werkt het uitstekend op je geest. Tevens is sportief bezig zijn een goede manier om onder de mensen te komen en te onthaasten. Verder is het belangrijk, dat, als je ouder wordt, onder de mensen te blijven komen. Dat voorkomt sociaal isolement.” Verder is ze in het Cultureel Centrum De Voorste Venne actief als gastvrouw. Ely kijkt met dankbaarheid terug op haar werk, maar kijkt ook met een gulle glimlach naar de toekomst. Ely: ‘Keurig, kwiek en katholiek’.