Voor de volledigheid stelde presentator Barbara Lensen bij de opening van de show de vraag nog of de nieuwe zaalindeling beviel. Meer stoelen, meer tafels, het podium centraler in de ruimte en dus meer zitplaatsen. Het HIER-publiek gaf duidelijk te kennen dat de nieuwe indeling beviel. De echte reden achter de nieuwe zaalindeling is de nog steeds groeiende belangstelling voor de talkshow. Naar schatting zaten er afgelopen zondag een kleine 150 man publiek in de zaal. Een blijvertje dus en een enorme aanwinst voor de gemeente Heusden.
Nadat de inmiddels bekende HIER-openingstune is gespeeld, opent niemand minder dan Timo Somers de show. Deze bekende symfonische metal muzikant speelt de sterren van de hemel en zet meteen de toon voor de middag. Geen gitaarmuziek voor watjes dus iedereen is meteen bij de les. Timo heeft onder andere met de band Delain over de hele wereld gereisd en weet wat het is om voor volle zalen te spelen. Als zoon van de bekende Vengeance-gitarist Jan Somers is hem het gitaar spelen met de paplepel ingegeven. Vol trots vertelt Timo dat hij nog met zijn vader in Vengeance heeft gespeeld voordat zijn vader kwam te overlijden. De tot voor kort in Nieuwkuijk woonachtige gitarist heeft zijn sporen op wereldniveau al wel verdiend en daarom des te mooier dat hij bij HIER te gast wilde zijn.
Na de laatste gitaarakkoorden vraagt side-kick Kristy van Kessel aandacht voor de expositie ’Het Blote Oog’ die momenteel te zien is in de Voorste Venne in Drunen. Een deel van de meewerkende artiesten zit verspreid door het Cultuurcafé en zal schetsen, tekenen en schilderen tijdens de show die vervolgens gedurende het programma op de beeldschermen te zien zijn. Speciale aandacht wordt gevraagd voor de welbekende lokale kunstenaar Ad van Bokhoven. Hij schetst op zijn tablet die voor de gelegenheid live verbonden is met de beeldschermen in de zaal. Zo dichtbij maakte je het proces tot volwaardige tekening nooit mee. We zien Timo Somers tijdens zijn gitaarspel ook op papier in kleuren tot leven komen.
Groente en fruit
De eerste gasten aan tafel zijn niemand minder dan Rob en Simone van Opzeeland, eigenaren en bestuurders van Kivits Logistics Group. In eerste instantie rinkelde er nog geen belletje bij het publiek maar bij het zien van de eerste beelden op de beeldschermen gingen de eerste ’oh, ja’s’ door de zaal. Het welbekende logo met de tekst ‘Kivits Drunen’ op de vrachtwagens kent iedereen eigenlijk wel. “Geen wonder, er rijden er zo’n 125 rond“, meldt Rob met gepaste trots. Wat volgt is een erg vermakelijk gesprek tussen Barbara Lensen en de twee gepassioneerde ondernemers. Het publiek krijgt te horen dat Kivits inmiddels 750 medewerkers telt en dat Rob en Simone hun taken goed hebben verdeeld. Waar Rob zich het liefst ziet als accelerator buiten de deur, ziet Simone zichzelf als degene die op de winkel past en zorgt dat er aandacht voor het personeel is. Ook wordt duidelijk dat Kivits meer dan alleen de bekende vrachtwagens is. Inmiddels beschikt het bedrijf ook over grote eigen koelhuizen en hebben ze een eigen tak die het verpakken verzorgt. Rob noemt het verpakken van sinaasappels in het bekende netje als voorbeeld. Als Barbara tegen het eind van het gesprek vraagt of er nog wensen zijn vat Rob dat samen in een slogan: “Kivits staat voor langdurige, duurzame continuïteit”. Verder komt het publiek te weten dat het bedrijf nog groeiambities heeft en niet te koop is. Het is een stille wens van Rob en Simone om het stokje ooit weer over te geven aan de kinderen.
De Mini-bieb
Tijdens de vaste rubriek de Mini-bieb vraagt Kristy aandacht voor het boek ’Briefjes voor Pelle’ van schrijfster Marlies Slegers. Inmiddels weet het vaste HIER-publiek dat Kristy met veel overgave en oprechte interesse kan vertellen en voorlezen en je kon dan ook een speld horen vallen toen ze een passage voorlas uit dit door veel recensenten geprezen boek. Het boek gaat over Pelle die zijn vader heeft verloren en daar veel verdriet van heeft. Van zijn moeder krijgt hij op een dag een doos vol briefjes van zijn vader met daarop opdrachten. Deze opdracht zorgen ervoor dat Pelle weer kleur aan het leven kan geven. Symbolisch overhandigt Kristy een doos waarin het publiek ideeën kan stoppen. Intussen klinken de gitaarklanken van Timo Somers weer en maakt de tafel zich op voor de volgende gast.
Italië in Heusden
Cas van Loon is inmiddels aangeschoven en vertelt over het door hem en zijn vader opgerichte bedrijf Tesori di Puglia (de schatten van Puglia). Vader en zoon delen een passie voor Italië en bovendien runt de vader van Cas met zijn vrouw een B&B in Puglia. Daarnaast zijn Cas en zijn vader beiden werkzaam in de groente- en fruitsector en weten dus ook het nodige over goed en vers eten. Als corona ervoor zorgt dat de activiteiten in de B&B van vader en moeder teruglopen, lijkt de tijd rijp voor het invullen van een droom die al wel even bestond. Cas en zijn vader gaan streekproducten vanuit Puglia importeren naar Nederland en al spoedig is Tesori di Puglia een feit. Als geboren en getogen Drunenaar vertelt Cas met overgave over de snelle groei van het bedrijf en de producten die tot het assortiment behoren. Het gaat veelal om houdbare producten die gemaakt worden door kleine producenten uit de Italiaanse streek Puglia. Cas legt uit dat het gaat om bijvoorbeeld wijn, pasta, olijfolie en Taralli. Het laatstgenoemde product staat ook op de tafels in de zaal en kan door het publiek worden geproefd. Een beetje Italië in Drunen dus. Ter afsluiting laat Cas het publiek weten dat hij naast Tesori di Puglia ook nog gewoon een vaste baan heeft. “Het is heel erg leuk om dit bedrijf met mijn vader te runnen maar ik ben ook iemand die vastigheid zoekt en een carrière wil opbouwen op een ander vlak”, zo deelt hij met het publiek.
De Pitch voor Make a Wish
Vandaag is het de beurt aan Guido Bonke uit Heesbeen van Slagwerkgroep Drunen om zijn pitch te presenteren aan het publiek. En deze pitch mag er zijn. Op 30 maart aanstaande zal de Slagwerkgroep Drunen een concert geven in de Voorste Venne waarbij alle opbrengsten worden gedoneerd aan organisatie Make a Wish. Het concert is gelanceerd onder de naam VET-concert. Make a Wish vervult wensen voor veelal ernstig zieke kinderen. Kaarten voor het VET-concert zijn te koop via de Voorste Venne in Drunen. Guido gaat ruimschoots over de gegeven Pitch-tijd maar het deert het publiek niet. Als je met zoveel passie jezelf met een groep inzet voor het goede doel, mag tijd immers geen beperking zijn.
Heusdense veteranen
Terwijl Timo Somers zijn gitaar kunsten nog een keer laat klinken en Kristy nog een rondje langs de schetsende kunstgasten maakt, schuiven aan de talkshowtafel drie veteranen aan. Barbara opent het gesprek met een vraag aan het publiek waaruit blijkt dat het woordje veteranen toch nog wel wat verwarring oproept. Een groot deel van de aanwezigen wijst de oudste van de drie aan als de veteraan. De veteranen aan tafel geven snel duidelijkheid en laten het publiek weten dat een veteraan een militair (of oud-militair) is die minimaal voor 30 aaneengesloten dagen uitgezonden is geweest op een missie. Daarmee is bij aanvang van het gesprek enige verwarring weggenomen en wat volgt is een indringend gesprek met de veteranen Nico, Casper en Ger. De drie heren zijn lid van de Heusdense veteranen-club die dit jaar de 80-jarige bevrijding vieren. Dit zal gebeuren in de eigen gemeente zo laten de heren met trots weten. Nico bijt als oudste van het stel het spits af en vertelt over zijn ervaringen in Nieuw Guinea als manneke van 19 die eigenlijk helemaal niet op pad wilde. Groen ging hij van huis af en hij kwam terug als ervaren man die de wereld aankon. Mobiele telefoons waren er toen nog niet dus de communicatie bestond uit het versturen en ontvangen van handgeschreven brieven zo legt Nico uit. Casper is met zijn 26 de jongste aan tafel en zijn missie is van korter geleden. Hij vertelt over zijn dagen in Mali als bewaker van de vrede daar. Een onvergetelijke tijd zo laat hij het publiek weten. Ger zit aan tafel in vol uniform compleet met emblemen en stropdas. Hij wordt ingezet als ’veteraan in de klas’ om kinderen te vertellen over oorlog, vrede en de missies die militairen uitvoeren. Ook is Ger veelvuldig aanwezig bij herdenkingen. Ger was actief en Libanon en Afghanistan en kijkt terug op een periode waarin hij veel heeft kunnen betekenen. Het publiek luistert aandachtig als de mannen vertellen over bang zijn en naar huis verlangen en over het 100% vertrouwen van je maten op missie. Op missie ben je constant onder de mensen, maar toch alleen merkt Nico tot slot nog op.
En zo liep een aantrekkelijke middag ten einde afgelopen zondag. Dit seizoen zijn er nog twee HIER-talkshows bij te wonen op 17 maart en op 14 april. Wij kunnen alleen maar adviseren: mis het niet. De talkshow is inmiddels al niet meer weg te denken en wint nog steeds iedere keer aan populariteit. Complimenten aan de makers, bestaande uit louter vrijwilligers, zijn op zijn plaats.