Het is zaterdagavond, café D’n Bork Nieuwkuijk, ergens rond een uur of half negen. De zaal is mooi gevuld, het opleidingsorkest Animato heeft de spits afgebeten. Muziekvereniging Concordia uit Reusel heeft zojuist ook een fraai klinkend eerste werk laten horen. De bezielende dirigent van de Reuselse vereniging, Will Veraa, is aan het woord. Hij vraagt zich hardop af: “Wat is nou de betekenis van Halfvasten ?” Hij denkt hardop na, heeft wat nageslagen, en filosofeert. Dystopisch, utopisch ? Er is geen eenduidig antwoord, zijn collega heeft later een duidelijker idee.
Halfvasten: dat was het thema van het concert dat De Eendragt uit Nieuwkuijk had georganiseerd voor deze avond. Het orkest Animato is een initiatief van EMM uit Elshout en de Eendragt, Nieuwkuijk. Ze hadden een tegenvaller te verwerken omdat hun vaste dirigente Danielle Ploumen zich ziek had moeten afmelden. Dit werd professioneel ingevuld door Mery van der Lee en het orkest liet zich goed horen. De leden van Animato gaan horens vooruit, en bijvoorbeeld ’Sweet Caroline’ en ’Liever te dik in de kist’ werden lekker overtuigend gebracht.
In het kader van een uitwisselingsprogramma was daarna de beurt aan Muziekvereniging Concordia. Deze enthousiaste club was met een circa 40 muzikanten overgekomen uit Reusel. Concordia zorgde voor de serieuzere noten op deze avond. Zoals presentator Hans den Hartog al had aangekondigd, er was ook ruimte voor ’mooie muziek’ op deze avond. Utopia van Jacob de Haan was daar zeker een van en liet je lichtjes zweven. Powell’s ’How to train your dragon’ zette dit nog even voort. De afsluiter Can-Can alla Rossini vormde een mooie brug naar het volgende orkest.
Het toetje, met de wat luchtigere muziek, was voor de thuisspelende De Eendragt, de oudste muziekvereniging uit onze gemeente. Het publiek werd meteen meegenomen met de befaamde Radetzky Mars en Copacabana. De drie trompettisten lieten daarna het beste van hun kunnen zien in het aanstekelijke Bugels Holiday. En het publiek werd nog eens goed aan het werk gezet in het ondersteunen van Brasil (‘la la la lálalala”) en Marsch Konfetti.
Voor het afsluitende nummer had de presentator de dirigenten al bedankt. Zoals hij treffend opmerkte; een dirigent is er zeker niet enkel voor om wat te gesticuleren en het applaus in ontvangst te nemen terwijl de muzikanten het werk doen. Integendeel, om de muzikanten in het gareel te houden, iedereen synchroon te laten blijven en om van het geluid van circa vijfendertig verschillende instrumenten een muziekstuk te brouwen, daarvoor is een goede dirigent cruciaal.
De dirigent van de Eendragt, Menno Bats, die deed dat allemaal. Hij had daarbij een drukke avond. Eerst als ondersteunend slagwerker bij Concordia, daarna het orkest van de Eendragt aansturen, en dan ook nog publiek aanmoedigen en ondersteunen in de timing. En ook nog eens het antwoord op de vraag wat nou Halfvasten is? “Gewoon een goede reden om bier te drinken en muziek te luisteren”.