Als je echt van iets houdt, dan wil je dat delen. Daarom schrijf ik vaak over Ameland. En ga ik, merk ik, net als de Amelanders er inmiddels vanuit dat natúúrlijk iedereen naar Ameland zou willen komen. Maar veel mensen kennen het niet. En weten al helemaal niet wat we daar voor mooie dingen doen. En hoe je kunt genieten van de lege stranden, het verre uitzicht over de duinen, en de kleine dorpjes. Het eiland nodigt uit om te delen. Met alles wat je daar kunt doen. Maar hoe deel je dat met mensen die nog van niets weten?

We organiseren er retraites. Om even op adem te komen, je hoofd leeg te maken, naar je hart te luisteren, te vertragen en te onthaasten. Daar is Ameland met al zijn ruimte en rust en met de gastvrijheid van pioniersplek De Plaats dé plek voor. Vinden wij. Maar ja, het valt niet mee om anderen dat te laten weten. We zitten allemaal in onze bubbel, ook de Ameland-lovers. En zo makkelijk kom je daar niet buiten.

Dat merkte ik toen ik vlak voor een nieuw retraite op een camping stond in Ballum op Ameland. Twee jonge vrouwen stonden naast me op de camping. Ze zaten beiden op een kruispunt in hun leven. De één was haar baan kwijt door corona en moest een nieuwe weg zoeken. De ander moest zichzelf vanwege haar gezondheid opnieuw uitvinden. Haar oude werk kon ze niet meer doen.

Ik vertelde hen dat we retraites organiseren die je de kans geven stil te staan bij waar je (aan toe) bent in je leven. Hadden ze nog nooit van gehoord, zelfs niet nu ze op het eiland waren. Maar het sprak ze wel aan. Maar omdat ik wist dat ze geen kerkelijke achtergrond hadden of op een andere wijze in mijn ‘bubbel’ zouden kunnen zitten, vroeg ik hen: ‘Hoe bereik ik jullie en jullie vrienden, die ongetwijfeld met dezelfde levensvragen leven?’

Ze verrasten me met hun antwoord: ‘In de bibliotheek.’ Huh? Dat antwoord had ik niet verwacht. Maar in Zwolle, waar ze vandaan kwamen, gaan ze naar de Stadskamer, waar mensen samenkomen ‘in de bieb’. ‘En er zijn lezingen, waar je iets zou kunnen vertellen’ hielden ze me voor. Ik viel van mijn stoel. Ik had daar lezingen verwacht van schrijvers, en van de lokale heemkundekring, maar niet over retraites waar alle generaties op afkomen.

Het toonde mij weer eens hoezeer we allemaal in onze eigen bubbel zitten. En dat je veel kunt delen, maar voornamelijk met mensen met wie je al veel deelt. Het is buitengewoon lastig ergens anders binnen te komen, omdat je vaak niet weet hoe en waar.

Daarom hebben we nu op Ameland een actieweek georganiseerd: ‘Help je ons uit onze bubbel – alsjeblieft?!’ Met teksten, plaatjes en posts op sociale media om te delen. Want wat goed is en goed voelt, wil je niet voor jezelf houden. We houden weer een retraiteweekend van vrijdagavond 21 juni tot en met zondag 23 juni. Zie deplaats-ameland.nl/zinzoekers. Je maakt daarin een reis van je hoofd naar je hart. Het eiland helpt je daarbij. En wij zijn je reisbegeleiders. Lijkt je dat mooi of waardevol, hou het dan ook niet voor jezelf, en deel het. Want wat je deelt, vermenigvuldigt.

Gastcolumnist Otto Grevink is als dominee op verschillende wijzen betrokken bij protestantse kerken in de regio Hart van Brabant. Hij is pionier bij Zin op School in Waalwijk en dirigent van Koor en Combo Laudate Dominum. Reacties zijn welkom op ottogrevink@gmail.com.