Op 17 december 1935 is het nieuwe en uitgebreide kloostergebouw Onsenoort-Mariënkroon plechtig ingewijd door de Generaal-Abt Franciscus Janssens. Het is een ontwerp van architect K. van Dael uit Eindhoven en gebouwd door firma G. de Bont–Van Dommelen uit Nieuwkuijk. Hoog in de voorgevel zijn twee meter hoge zandstenen reliëfs aangebracht. Het linker reliëf is een voorstelling van H. Bernardus van Clairvaux (1090-1153), patroonheilige van de Cisterciënzers. Het rechter van H. Benedictus (480-547), de stichter van de Benedictijnen, waartoe de Cisterciënzers behoren. Benedictus heeft zijn vinger op zijn mond en maant aldus tot zwijgzaamheid. Zwijgen vond Benedictus belangrijk: er komt dan in ieder geval niets verkeerds uit je mond èn, als je zwijgt, kun je luisteren en wel op de eerste plaats naar Gods stem. Naast Benedictus is een beker met een slang afgebeeld. Volgens een middeleeuws verhaal waren sommige monniken de strengheid van Benedictus zo beu, dat ze door hem te laten drinken uit de beker probeerden te vergiftigen. En dankzij een wonder bereikten de kwaadaardige monniken niet hun doel. Onderaan bevindt zich een schild met de voorkant van de zogenaamde Benedictus-medaille.

Het linker beeld is van H. Bernardus van Clairvaux. Hij heeft de Cisterciënzerorde tot grote bloei gebracht. De naam is afgeleid van de Latijnse naam van de plaats Citeaux: Cisternicum waar ze als klooster gestart zijn. In Europa werden ruim 350 Cisterciënzerkloosters gebouwd. Van oudsher wordt Bernardus afgebeeld met de attributen die horen bij het lijden van Jezus. In het schild staat een gestileerde doornenkroon en de drie spijkers van de kruisiging (twee voor de handen en één voor op elkaar geplaatste voeten). Bernardus houdt het kruis vast. Zijn vrije hand wijst naar een kelk met daarboven op een stralende hostie; een duidelijke verwijzing naar de Eucharistie.

Het gerestaureerde beeld van H. Bernardus. (Foto: Bart Beaard)

Sinds 1942 stond midden op het grasveld voor het kloostergebouw op een hoge sokkel een beeld van Bernardus. Het zandstenen beeld is gemaakt door kunstenaar Willem Wiegmans en geplaatst nadat op Mariënkroon in 1939 begonnen is met Bernardusbedevaarten. Bernardus werd aangeroepen als beschermer tegen lichamelijke kwalen, als jicht, kramp en reumatiek. (Bernardus werd ook aangeroepen tegen veeziekten en daarvoor werd sinds 1822 voor boeren een tweedaagse bedevaart Drunen-Ulicoten gehouden). Het beeld was in de loop der tijd flink aangetast en verkeerde in een slechte staat. In de afgelopen winterperiode heeft John Schellekens het op een vakkundige wijze gerestaureerd. Het beeld is verplaatst en staat nu op een kleine sokkel naast de hoofdingang.

Bart Beaard