Voor de levensbeschouwelijke activiteit hebben Iker Kuijs en Sven van Engelen, leerlingen vwo-3 van het d’Oultremont College, geprobeerd iets origineels te bedenken. Ze hebben eerst zelf koekjes en cakejes gemaakt; 20 plakjes gewone cake en 21 kruidnotenkoekjes. ”Daarna zijn wij samen langs de deuren gegaan en hebben wij de koekjes en cakejes gratis uitgedeeld aan iedereen die wilde. Vervolgens maakten wij nog een klein praatje met de mensen hoe het met hen ging enzovoort. Wij zijn langs de deuren gedaan in de buurt van het huis van Sven, hij woont in de Landenbuurt van Drunen.”
Deze activiteit heeft op de volgende manier bijgedragen aan onze persoonlijke ontwikkeling:
Iker: ”Door deze activiteit heb ik mijn persoonlijke ontwikkeling op verschillende aspecten verbeterd. Ten eerste heb ik zelf de plakjes cake en koekjes moeten bakken, hierbij heb ik mijzelf zeker ontwikkeld op het bakken. Dat was niet zonder resultaat, we hadden maar liefst 41 stukken eten gemaakt en deze waren erg goed gelukt, al zeg ik het zelf. En ook heb ik lang moeten wachten, dus mijn geduld is verbeterd. Ook heb ik mijn geduld op de proef gesteld, toen ik moest wachten totdat mensen de deur open deden. Mijn doorzettingsvermogen is ook verbeterd, toen ik de koekjes ging rondbrengen regende het namelijk. Ik twijfelde of ik wel door zou gaan, maar ondanks de regen heb ik toch doorgezet.”
Sven: ”Mijn persoonlijke ontwikkeling is door deze activiteit ook sterk verbeterd. Ik heb namelijk een aantal dingen geleerd. Namelijk hoe ik zelfstandig koekjes kan maken. Ook heb ik geleerd dat als je doorzet dat het uiteindelijk dan altijd goed komt. In het begin ging het koekjes weggeven namelijk heel traag, maar gaandeweg (toen we bleven proberen) lukte het toch om alle koekjes weg te geven. Ook speelde de regen een grote rol, hierdoor werd ik natuurlijk een beetje gefrustreerd omdat dit natuurlijk niet fijn was. Ook leerde ik beter omgaan met tegenslagen. Sommige mensen namen namelijk geen koekjes aan (om wat voor reden dan ook) en ook dan moet je aardig blijven en accepteren dat iemand daar voor kiest. Door al deze redenen is mijn persoonlijke ontwikkeling sterk gegroeid.”
Deze activiteit heeft op de volgende manier bijgedragen aan onze sociale ontwikkeling:
Sven: ”Door deze activiteit heb ik mij sociaal ontwikkeld door met willekeurige mensen, die ik helemaal niet ken, toch een praatje te maken. Ik merkte vooral dat het in het begin nog moeilijk was om een praatje te maken. Dan begon het gesprek alleen, en dan vielen er stiltes en dan wist ik niet meer wat ik moest zeggen of doen. Maar naarmate ik meer huizen had gehad werd het steeds makkelijker, je zou bijna kunnen zeggen dat ik ervaring kreeg. Ik denk dat ik ook steeds makkelijker met willekeurige mensen durfde te praten. Als ik nog zo’n opdracht in de toekomst zou doen zou het veel beter, leuker en gemakkelijker gaan. En daarna word ik nog beter in het sociale contact met onze medemens.”
Iker: ”Door deze activiteit heb ik mijzelf op verschillende aspecten sociaal ontwikkeld. De allergrootste ontwikkeling is natuurlijk wel de interactie met de maatschappij. Door deze goede interactie heb ik mijn skills betreffende het communiceren met vreemde mensen echt wel versterkt. Nu durf ik beter en makkelijker met mensen te praten die ik niet ken. Voor dit project vond ik dit nog erg moeilijk. Ook merkte ik dat veel mensen het fijn vonden om iets te krijgen van ons. Ik heb mijzelf dus ook sterker ontwikkeld in het geven van een fijn gevoel voor andere mensen.”
Docent levensbeschouwing Bill Banning - d’Oultremont College Drunen: ”Zijn dit geen geweldige jonge mensen die ons het goede voorbeeld geven?! Mijn diepe respect.”