Oude kranten bevatten soms merkwaardige berichten, maar soms ook berichten met treurige of vrolijke gebeurtenissen. Hier een aantal van dit soort berichten.

1789

In Drunen heeft een bende dieven bij schepen Willemsen, 's nachts ingebroken, daarbij hebben zij het hele huisgezin vastgebonden, veel geld, goud en zilver gestolen. Tussen 12 ’s nachts en 4.uur in de morgen hebben zij zich met wijn vermaakt; waarbij tegelijk de nachtwaker werd bedreigd om zich niet te reppen of te roeren.

Mussengilde 1852

Drunen 13 Feb. Sedert enkele jaren zijn de landbouwers alhier begonnen met tarwe te verbouwen, dat zou zeer voordelige uitkomsten opleveren, ware het niet, dat de huismussen hier zeer veel schade aan veroorzaken. De laatste jaren zijn deze in aantal op een schrikbarende wijze toegenomen en meestal wordt hel vers gezaaide graan door ze verwoest. Opnieuw zaaien is het onvermijdelijke gevolg. Dit bracht enige landlieden uit deze gemeente op de gelukkigen inval een mussengilde op te richten, waarvan de leden zich onderling verbinden, de verdrijving of uitroeiing van dit zo zeer schadelijk klein gevogelte, met alle geoorloofde middelen te bewerkstelligen. Nog maar enkele dagen zijn de leden van genoemd gild werkzaam geweest en nu al kan men het met de oprichting beoogde doel zal bereiken. De aanhoudende jacht, op de mussen heeft het aantal al verminderd of ze zijn inmiddels verhuisd naar elders.

15 juli 1852

De 10 juli tegen de avond was een zekere Hendrik van Hoorn ((1822-1852), schoenmaker te Drunen (een zeer braaf en oppassend huisvader), na zijn werk met een van zijn leerlingen in de zogenaamde Oude Vaart gaan baden. Hij is daarbij ongelukkig in een diepte gekomen en verdronken. Door dit ongeluk zijn vrouw en kinderen van alle bestaan beroofd.

1853 Tovenarij

Drunen. Sinds enkele weken wordt hier bijna over niets anders gesproken dan van toveren en toverheksen. Zekere vrouw, tot de gegoede boerenstand behorende, wordt als een echte toverkol aangewezen en verschillende toverijen, zoals ongeneeslijke ziektes van sommige kinderen, het bederven van veldvruchten, het toveren van rozen in de bedden, het zien veranderen van een grote zwarte hoed enz. enz. worden haar ten laste gelegd. Haar woonhuis dat enigszins achteraf staat, wordt door de meeste inwoners geschuwd. Bij de pastoor zijn tegen haar klachten ingediend, en andere priesters (kloosterlingen) uit andere plaatsen zijn over haar geraadpleegd. De bijgelovige menigte is nog steeds niet tot de overtuiging te brengen, dat de bewuste vrouw net zo min toveren kan als een van hen. Het werkvolk zelfs ontvlucht haar dienst en wil niet meer bij haar werken. De veldvruchten en andere producten, die zij verbouwt en te koop heeft, durft men niet langer meer gebruiken. Een en ander levert helaas maar al te zeer het bewijs op dat de verlichting en beschaving van de 19e eeuw nog weinig invloed in deze streken heeft uitgeoefend.

1 augustus 1857

Er bestaat te Haarsteeg een hevige kwestie over de jongste verkiezing van gemeenteraadsleden. In de bus waren 42 geldige stemmen, dus de volstrekte meerderheid bedraagt 22, stemmen. J. van Beurden kreeg 22 stemmen en A. van der Aa 19 stemmen. Deze uitslag schijnt wantrouwen in de juistheid van der stemopneming te hebben doen ontstaan. A. van der Aa heeft dezer dagen een adres aan Gedeputeerde Staten gericht, waarop 21 personen getekend hebben, dat zij op A. van der Aa gestemd hadden, behalve nog twee, die bij het opmaken niet thuis waren.

26 juni 1858

Als een bijzonderheid en tevens als een bijdrage tot de zo hier als elders lopende en zich bevestigende geruchten wegens de overmatige duurte van hooilandpachten kan dienen, dat voor drie jaren door de bouwman J. van Bokhoven te Haarsteeg enige perceeltjes zijn aangekocht; zogenaamde verdronken grasgronden, voor de luttele som van f 100,-. Deze gronden zijn, na opmerkelijke verbeteringen ondergaan te hebben, voor dit seizoen verpacht voor f 900,-.

6 februari 1862

Enige dagen geleden is op de openbaren weg een man aangerand tussen Haarsteeg en Herpt. Eerst kwam een kerel bij hem die om een gulden vroeg, die hij goedwillig gaf. Maar kort daarop kwam er een tweede, die eveneens een gulden vroeg. Maar deze keer werd het geld geweigerd. De aanrander trok daarop een mes, maar de aangerande had inmiddels moed verzameld en hij nam ook zijn mes. Beide mannen raakten in een handgemeen, waarbij de laatste verschillende sneden door klederen en in zijn arm kreeg, maar hij veroorzaakte ook verschillende wonden toe. Hij verweerde zich zodanig dat het punt van zijn mes afbrak, het is hem gelukt aan de aanvaller te ontkomen. Meerdere aanrandingen hebben in deze streek plaats gehad.

Catharinakerk.

1864

Door de heer J.J.C.H. van Gulick (1820-1864), kapelaan, te Drunen overleden, is onder meer aan giften, aan het RK weeshuis te ’s Hertogenbosch vermaakt f 500,--, aan de restauratie van de St Jans kathedraal f 500,-- en het instituut voor doofstommen te St Michielsgestel f 500,--, de RK Kerken van St Catharina te ’s Hertogenbosch, Eindhoven, Esch en Drunen ieder f 300,--. Daarenboven is aan ieder behoeftige te Drunen op de dag van de uitvaart 6 ponden brood uitgedeeld.

10 oktober 1864

Afgelopen vrijdag heeft te Haarsteeg, gemeente Hedikhuizen, een brand gewoed, waardoor twee aan de dijk gelegen huizen, waaronder de herberg genaamd het Scheepje, in de as zijn gelegd.

1870

Te Vlijmen heeft dinsdag een treurig voorval plaats gehad. Terwijl twee broers een jong paard wilden tuigen om voor een wagen te spannen, bood het dier zulk een tegenstand, dat zij het niet meer konden tegenhouden, met het ongelukkige gevolg dat de ene broer, waarschijnlijk onder het steigeren van het paard, door een slag met de hoeven gedood werd. Een bewijs, dat men in de omgang met paarden nooit voorzichtig kan zijn.

1874

Te Vlijmen is ketelmuziek gebracht en zijn de glazen ingeslagen bij 3 zoons van de wed. v. Esdonk, die hun stiefvader de Laat mishandelden, hem niet aan de gemeenschappelijke tafel lieten eten en in de stal een slaapplaats gaven. De vrouw steunde haar zoons daarbij. De opgewondenheid was zo groot, dat de marechaussees tussen beiden moesten komen.

Bert Meijs

bmeijs@planet.nl