Mijn zoon heeft zijn kinderen altijd zelf laten kiezen welke sport ze het liefst wilden gaan doen. Zo koos de een voor voetbal en de andere voor hockey.

Hij had liever gehad dat ze allebei voor de zelfde sport zouden kiezen, maar ook na enige aandringen is dat niet gelukt. Met het gevolg dat hij heel wat kilometers heeft gereden met het halen en brengen van zijn kinderen. Het is wel eens gebeurt dat hij op een zaterdag, de hele dag taxi moest spelen, omdat het zijn beurt was om het voetbalelftal en daarna het hockeyteam te rijden. Als hij dan op het einde van de middag thuis op de bank plofte deed hij automatisch zijn arm omhoog, om zijn veiligheidsriem vast te maken.

Onlangs vroeg hij aan mij of dat ik niet een keer het voetbalelftal wilde rijden. Het was de laatste voetbalwedstrijd van mijn kleinzoon. Ik vond het wel weer eens een keer leuk om het voetbalelftal van mijn kleinzoon, de F pupillen in actie te zien. Het blijft een leuk gezicht om al die kleine voetballertjes de kleedkamer uit te zien komen en naar de middenstip toe te zien lopen.

Na het eerste fluitsignaal ging de tegenpartij meteen in de aanval, met het gevolg dat het na 2 minuten al 1-0 stond. Bij de rust, de speeltijd is bij de F pupillen 2 x 25 minuten, had de tegenpartij al 6 doelpunten gemaakt. Het ging dus allesbehalve goed met het elftal van mijn kleinzoon. Met nog 2 minuten te gaan in de 2e helft, was het inmiddels al 10-0 voor de tegenpartij. Maar mijn kleinzoon had mazzel. De bal kwam recht voor zijn voeten en hij maakte een doelpunt.

Het elftal was door het dolle heen en ook de trainer juichte. Iedereen stond te springen alsof ze kampioen waren geworden.

Ik begreep er niets van, ze hadden toch met 10-1 verloren? Mijn kleinzoon kwam naar mij toe en ik zei tegen hem dat ik het niet begreep, waarom iedereen zo blij was. "Opa, je snapt het niet", zei mijn kleinzoon. "Dit is het enige doelpunt die we het hele jaar hebben gemaakt!"

Het was achterin de auto een vrolijke boel op weg naar het clubhuis, daar stonden hun ouders te wachten om de spelertjes op te halen.

De meeste ouders konden het wel waarderen dat ze toch nog een doelpunt hadden gemaakt in de laatste wedstrijd van het voetbalseizoen.

Jules Faber