Ze zegge aalt dé de liefde van de man deur de maóg goj. Dus es hij ‘n vrouw treft die goed kan koke dan ies dé bij veurkeur iemand om verliefd op te worre. Nou zij ik nogal nun hendige wé ete betreft. Ik luus ’t nogal ligt. En oons vrouw kókt aaltij wel iets dé ik gijre luus. Ik maag wé dé betreft nie klaóge. Ze higget ‘r allinnig over dé ik soms teveul eet. Hoezo, zeg ik dan. Ik laót jou aaltij urst opscheppe en al wé over bleft ies vur mijn. Ik vraóg me dan nie aaf hoeveul ’t ies. Ik eet gewoon alles op.

Ik mot soms wel oplette wé ik eet veur de stoelgang. Ik mot nie teveul ete dé es nun blok cement in munnen buik valt. Dé ies nie goed veur de stoelgang. Ik mot zurrige dé ik ‘r voldoende bij drink. En dan bedoel ik gin alcohol. Es ik mun eige op die manier ‘n bietje in de gaóte hauw kan ik alle ochtende redelijk hendig naór de WC. Ik zij nie iemand die de kraant mee nimt en daór ’n uur kan gaón zitte. Ik gaó nie vurdé ik moet en es ik dan moet dan zij ik zo truug. Doen wé ik moet doen en klaór.

Tot ‘r vandeweek nun dikke’n envelop op d’n deurmat viel. Hij waar aón men geadresseerd, dus ik kon ‘r nie aón ontkome. Bevolkingsonderzoek darmkanker. Zo nieuwsgierig es ik zij maókte ik rap diejen envelop open om te kijke wé vur geraai ‘r allemaól in zaat. Un heul werkbeschrijving hoe gé moet poepe en veural hoe gé ’t op moet vange. Volgens oons vrouw keek ik ‘r mar vrimd bij.

Es ’n normaól mens goi zitte poepe dan kekt ie nie om es nun hond, die van zunne stront goi lope. Ik hoef nie te zien wé ik gepresteerd heb. Alinnig bij ’t deurtrekke efkes goed kijke of gé gin remspore aachter laót. En efkes ruike of de lucht nog te harde ies veur diegene die naó jou komt. Zelf denk ik dé ik nogal nun ruustige poepert zij, mar d’r zen d’r bij. Man, man. Ge ziet soms spontaón de verf van de deur springe van de staank. Of ze roepe om nun riek om d’n hoop plat te zette om dettie aanders nie paast.

Mar nou mot ’t allemaól aanders. Vur dé bevolkingsonderzoek bedoel ik. Dé wé ik presteer mot ik opvange. D’r maag gin vocht bij kome en ’t mot zo steriel mogelijk blijve. D’r zit ’n fleske in dé pakket mee ’n klein borsteltje. Daór motte vurzichtig mee deur oewen hoop ruure zodé d’r ’n bietje poep aón ’t borsteltje bleft zitte. Dan snel in ’t fleske en steriel afsluite. Wé ’n circus toch. Waórom kandé nie gewoon heul d’n hoop opsture veur onderzoek. Dan hebbe ze zeker genoeg.

Efkes kwaam ik op de gedaachte om ‘r gin heul circus van te maóke. Oonz’n vakaantie hond waar dees weekend wir op visite. Ik denk es die mot poepe dan kan ik daór wel wé van aón dé borseltje doen en opsture. Ik zou ’t gezicht dan dieje laborant wel ies wille zien es ie dé onder de microscoop legt. Deze mens mankeert niks zal ie zegge, behalve dettie kan blaffe en pootjes geve.

Jan Sprangers