Voor het vak levensbeschouwing dienen leerlingen (vwo-5) een klein betoog te schrijven waarin ze een drietal levensbeschouwelijke begrippen op een persoonlijke manier verwerken. Onderstaande bijdrage is van een leerling van ons d’Oultremont College (OMO) die – wat mij betreft – een diepe, persoonlijke invulling aan deze opdracht heeft gegeven. Mede op zijn verzoek wordt dit hier anoniem gepubliceerd, hopelijk stimuleert het andere (jonge) mensen met problemen om hulp te zoeken en om te gaan praten.
Ingezien
"Afgelopen periode heb ik diep in de put gezeten, maar door deze periode heb ik ook een aantal dingen ingezien. Het belangrijkste hiervan is: práát met mensen om je heen, krop niet alles op. Door te praten met mensen over je gevoelens en door mensen ook tips te laten geven over hoe je bijvoorbeeld met suïcidale gedachten om moet gaan, bouw je een vertrouwensband op, een soort van sociaal trampolinedoek. Door de interpsychische en intrapsychische banden te combineren wordt dit doek steeds sterker en word je mentaal weer beter. Interpsychisch door te praten met anderen, intrapsychisch door alles innerlijk diep tot je door te laten dringen."
Mijn perspectief openen
"Toen ik bij een psycholoog kwam, wilde ik eerst niks aannemen. Want ik dacht: 'Zij weet toch niet wat er in mijn hoofd speelt'. Mijn perspectief was totaal gesloten. Totdat ik diep bij mezelf ging nadenken en me ging inleven in de psycholoog. Die vrouw wil me helpen en ineens dacht ik: 'Die vrouw wil me helpen. Als ik niet open ben, kan zij mij niet helpen'. Toen begreep ik pas waarom ze mij soms vragen stelde. Ik kon eindelijk mijn perspectief voor haar openen en praten met haar. Dit praten had ik gelijk moeten doen, daarom is het zo belangrijk. Verder is het de enige manier om elkaar te verstaan door met elkaar te praten, op wat voor manier dan ook. Zonder praten komen we nergens en zullen we niks begrijpen. Door te praten kan een psycholoog begrijpen waarom het slecht of goed met je gaat en kan ze je dus weer op de rit helpen. Dus praat!"
Met veel respect naar deze leerling toe, docent Bill Banning.
De bijgaande collage is gemaakt door een andere leerling, ook aan deze leerlinge veel dank!