’t Ies ’n drukte van jewelste bij oons in de tuin. Oons vrouw hitter ’n sport van gemaókt om alle vogeltjes te voejere. Nie zomar ’n einde weg strooie van auw brood of aander overgebleve etenswaór, mar ’t beste van ’t beste. Ze bestelt heul zakke speciaól zaód veur klein tuinvogetjes bij de vogelbescherming. Wel zakke van 10 kilo en gé wilt nie wete hoe rap die tellekes op ies.
Aachterin de tuin heb ik twee beugels op de muur geschroefd waór voejerhuiskes aón hange. Speciaal huiskes die ze ope kan maóke om ze schoon te maóke en te vulle. De vogeltjes kanne d’r aón wirskaante in dan pikke ze de zaóikes uit de waand van ’t huiske. Mistal zen ze dan mee weg en kruipe in m’n buuke hegge om ’t op te smikkele. Veurdé ze aón de burt zen om ’n zaóike mee te pikke ziede ze op de tuinmuur zitte waachte. Nie dè ze veul geduld hebbe want ze vijchte mekaóre ’t voejerhuiske uit. Sommigte hebbe dan mee schrik en vliege weg mar d’r zen d’r ók die zo astraant zen dè ze de strijd winne en alleman uit d’r huiske were.
’t Ies ’n aórdigheid om op oew gemak dè schauwspel aón te zien. Soms zitte ze mee wel meer dan tien tegelijk op ’t hek. En mar ijntele wieter ’t urst aón de burt ies om te ete. Ze morse volop zaójkes en die valle dan in munne tuin. Ik heb daór gin werk mee want d’r zen aaltij wel ’n paor duive in de buurt die nie in die voejerhuiskes paasse. Die scharrele dan deur de tuin en pikke alles weg wetter op de grond gevalle ies.
Aón de schuur heb ik nog ’n huiske gehange mee nun pot speciaóle pindakaas vur vogeltjes. Gin gewone pindakaas want die ies veul te vet. Nee, speciaól goei geraai van de vogelbescherming. En nie zomaar mee ’t gat in ’t zicht veur alleman want dan hange de kraaie en ekster aón de pindakaas pot. Nee d’r zit gaós veur waór allinnig mar mooi klein vogetjes deur paasse.
En dan zekker nog nie. In munne veurtuin staót nun prachtige Japanse esdoorn die ik al ruim 35 jaór in munne tuin heb staón. Hij ies zelfs mee de leste verhuizing mee gegaón. Daór hange 2 kokers in mee olienutjes. Ók van de vogelbescherming. De vogeltjes gaón mee d’r klein pótjes aón die kokers hange en pikke ’n olienutje mee. Soms mee ’n heul stel vogeltjes tegelijk.
Tot oons vrouw vandeweek nun hoop getik heurde op de raóm van de keuke. Vlak neffe dieje Japanse esdoorn. Urst konne we ’t getik nie thuis brenge tot we vurzichtig vanuit d’n aandere hoek toekeke wetter gaónde waar. Bleek ‘r ’n koolmeesje mee zunne snaóvel tegen ’t raóm te tikke. Hij mende detter nun concurrent aón d’n aandere kaant zat om dettie z’n eige in de raóm zaag spiegele. Tenminste, oons vrouw zee dé ’t un koolsmeesje waar. Koolmeesjes, pimpelmeesjes en heul veul vinkske’s en musse. Ik heb me d’r nooit zo in verdiept. Vur men zen ’t ammel musse mee nun gele of rooie buik. ’t Een we gróter dan ’t aander mar ze lijke ammel op mekaór. Ik keek oons vrouw aón en haólde m’n schouwers op. De mooiste vink ies n’n vink die op m’n bord lee, zeg ik. Mar dan mot ’t wel nun blinde vink of n’n slavink zen.
Jan Sprangers