Dees jaór zij ik aón de burt om te koke vur de Kerst. Ik heb inmiddels wel geleerd dè ik nie aón alleman mot vraóge wè ze gijre ete, want dan komt ‘r niks van terecht. Nee, ik mot zelf iets verzinne mar ze hebbe wel gezeed dè ik nie te ingewikkeld mot doen. ’t Hoef gin 7 gange diner te worre. Nie dè ze dè nie luusse es de porties mar klein genogt zen. Nee, de kleinkeinder zitte ook aón, aón ’t diner en die hebbe zoveul geduld nog nie.
Ik vroeg aón munne maót hoe hij dè doei essie aón de burt ies om te koke vur Kerstmis. Nou, Jan, de’s heul hendig, zeettie. Ik kook nooit. En oons vrouw ók nie. Wij koke mee Kerstmis aaltij chinees. We bestelle van alles wè en ik mot ’t wel aaltij ophaóle. Ik slijp me dan n’n bult mee al die tasse chinees. Zelf luus ik ’t nie mar oké. Ik eet wel ’n brooike mee lekker vlees dè oons vrouw speciaal vur men gebraóje hee. Daór heb ik dus al niks aón. Ik denk, ik zuuk ’t zelf wel uit en ik beperk me tot ’n voorgerecht, ’n hoofdgerecht en ’n toetje. Of gewoon nun ijsco vur de kleinkeinder es ze die liever hebbe.
De afgelope weke zen ‘r meer folders op de mat gevalle dan ik in één week tijd geleze krijg. ’t Lekt wel of ze alles vur niks weg geve. De aónbiedinge vliege oe om de ore. Ik zij ‘r wel aachter dè gé goed op de klein letterkes mot lette. Zo zaag ik ’n mooi aónbieding veur bier. D’r mot tenslotte ook wè te drinke zen bij ’t diner. Mar toen ik goed de klein letterkes laas, zaag ik dè ’t over alcohol vrij bier ging. Nou, dè mot ik nie. Ik zij gin drank urgel mar ’n bietje prik maag ‘r toch wel in zitte. Ik heb gijre ’n blond biertje bij m’n ete maar dan nie zonder alcohol. De’s net zoiets es thee zonder blaójkes en koffie zonder bonne. Dan drinkte allinnig mer waóter.
Afijn, ik verder gezocht en bij inne folder han ze ’t goed mee men veur. Bij ieder gerecht ston nun uitleg of ’t makkelijk, ’n bietje moeilijk of heul moeilijk te maóke ies. En ’n duidelijk recept wè ‘r ammel in moet en hoe te maóke. Daór haj ik wel orre naór. De vraóg bleft allinnig of ik de goei keuzes maók. Of ’t veurgerecht nie vloekt mee ’t hoofgerecht. En dè wir nie mee ’t toetje. Ik waar al ’n heul eind op weg en haj ’n lijstje gemaókt vur de botschappe. Vur ’t hoofdgerecht docht ik aón ’n paór verschillende staamp potjes. Ik denk, daór mot nun lekkere verse rookworst bij. Toen ik truug bláojerde in de folder viel ik van m’n kruk en waar efkes goed van de leg. Alle rookworst en groente-ookworst, stond ‘r mee grote letters op de foto.
Groente-ookworst, hoe dan? Dan hoef ik gin staamp potje mir te koke es ‘r al gruuntes in zitte. Ik waar wir truug bij af en wies nie mir wè te doen. Ik bedocht ’n aander gerecht en daór haj ik gehakt vur noddig. Ik wir aón ’t blaójere dur munne folder. Ik wies dè ik ’t best rundergehakt kan neme want dè ies maógerder es halfom. Kom ik terecht bij ’n aónbieding van runder-kip gehakt. Rundvlees en kip deur mekaór in één soort gehakt. Ik heb nog nooit ’n koei gezien die aaier legt en ók zeker gin kiep die melk gift. Zen ze nou hullemaól uit d’n Kerstboom gedonderd.
Bij men ging ’t licht uit. Mee ’n trillende bovelip zij ik in de baank gaón zitte mee ’t zweet op munne kop. Ik waar ’t efkes heulemaól kwijt. Wè mot ik nou vur m’n kerstdiner. Mee knikkende kniejes zij ik naór de koelkaast gekrope en heb ’n lekker blond biertje ope getrokke. Toen ik ’n bietje afgekoeld waar heb ik alle folders bij ’t auw papier gedonderd. Zou de fritesboer ope zen mee Kerstmis?
Jan Sprangers