Veteraan Remon den Dulk was 6 keer uitgezonden als beroepsmilitair vanuit de landmacht. Door de verschillende missies heeft Remon (49) uit Haarsteeg heel wat gezien en meegemaakt. Ook de invloed van verschillende normen en waarden in de wereld kon hij aan den lijve ondervinden. Daardoor weet hij, dat je niet op afstand kunt oordelen over mensen en situaties. Hele bevolkingsgroepen zag hij in de overlevingsstand staan. Hij mocht bijdragen aan een beter leven op die plekken en zet zich in om aandacht te blijven vestigen op het belang van vrede en vrijheid. Ook is hij actief in de werkgroep Veteranen Heusden om kameraadschap onder de gelijkgestemden hoog te houden.
Door Irma van Veldhoven-Brok
Veteraan
Met de Werkgroep Veteranen Heusden organiseerde Remon onder andere de fotosessies in het kader van ’80 jaar Vrijheid’. Daar had hij het druk mee en het was er hem wat aan gelegen om zoveel mogelijk veteranen erbij te betrekken en de gelegenheid te geven om een foto te laten maken. Dat ondersteunende, faciliterende werk, het organiseren, is hem op het lijf geschreven. Na een korte tijd bij de infanterie werkte hij als beroepsmilitair bij de landmacht en op vier uitzendingen in de logistiek, bevoorrading en transport. “Je zorgt dat anderen zo goed mogelijk hun werk kunnen doen en vooruit kunnen. Ook als ze ’s nachts om 4.00 uur nog even willen ’aftanken’. Een belangrijke eigenschap in het leger is dat je je overal en altijd kunt aanpassen aan de situatie. Zo heb ik ook op vakantie niet veel meer nodig dan een bed en een douche!”, vertelt hij lachend als ook zijn vrouw Nadia even aanschuift. Ook zij is al lang ingesteld op de soms lange afwezigheid van haar man: “Niet altijd fijn, hoor! Want soms kun je elkaar slecht bereiken. Dat is het moeilijkst als je iets beleefd hebt dat je wilt delen, maar dat kan dan niet.” “Ja, de communicatielijn valt wel eens weg door een blokkade, bij calamiteiten”, vult Remon aan. Gelukkig kreeg Nadia ook hulp van haar schoonouders, bij de zorg voor de kinderen. Dat heeft ze altijd erg gewaardeerd.
Remon in actie.
Zes uitzendingen
In 1999 nam Remon op zijn eerste missie de gevolgen van de oorlog in Bosnië waar, met de rode baretten. Later toen hij daar voor de tweede keer op uitzending was, werden er massagraven aangetroffen en zag hij de menselijke resten. De derde keer was hij er met de European Union Force (EUFOR), voor de wederopbouw en om met de aanwezigheid daar de veiligheid te waarborgen. Het was dankbaar werk, omdat hij werkelijk kon bijdragen aan de vooruitgang in het land en het groeiende gevoel van veiligheid en vertrouwen bij de bevolking.
Hoe anders was de situatie in 2009/2010 in Afghanistan (Tarin Kowt). Daar verbleef hij 4,5 maand, zonder verlof. Op het kamp hoorde hij continu helikopters af en aanvliegen, schieten en werden er soms gewonden binnengebracht. “Er was continu dreiging in verband met de Taliban. Je wist eigenlijk niet wie goede bedoelingen had en wie je kon vertrouwen.” Remon vertelt over een militaire kolonne, die een paard en wagen op hol bracht. Een klein meisje viel van de kar en werd overreden. Ze overleed. “Het leed was groot en de financiële genoegdoening was in onze ogen een belediging, maar de familie was er heel blij mee. Het was een godsvermogen voor hun. Ook kwamen mensen aan de poort om eten vragen, ten einde raad. Dan zet je wel je vraagtekens bij waar wij in Nederland ons zoal druk om maken, we hebben het erg goed hier!”
Tot dan had hij altijd een wapen gedragen tijdens de missies. De 5e en 6e uitzending was die voor EFP (Enhanced Forward Presence) naar Litouwen. De eerste keer was hij er toen Rusland Oekraïne binnenviel. Dat was een spannende tijd, vooral voor het thuisfront. De tweede keer was met de NATO troepenmacht, voor de afschrikwekkende werking richting Rusland, voor ruim een half jaar. “Dat was wel wat relaxter en we hoefden niet steeds een wapen bij ons te hebben. Ook kregen we vrije tijd en konden we ontspannen. Puur onze aanwezigheid was van belang.”
Kameraadschap staat bij Remon hoog in het vaandel.
Mooi, dankbaar werk
“Het is mooi als je kunt bijdragen aan de wederopbouw van een land, voor de bevolking, bijvoorbeeld in Bosnië. Daar zag ik met eigen ogen dat het rustiger en stabieler werd. De situatie in Afghanistan is nu weer zo verslechterd, dat je je afvraagt of onze missie daar wel iets heeft bijgedragen. Maar ja, inmiddels weet ik wel, dat wij onze normen en waarden niet zomaar kunnen opleggen aan andere culturen.” Hij is op bijna alle continenten geweest. Trots is Remon op de vele trainingen en missies die hij volbracht heeft, onder zware omstandigheden, samen met zijn kameraden. Kameraadschap loopt wat Remon betreft als een rode draad door alle uitzendingen heen. Dat geeft hem energie, naast het avontuur en de afwisseling. “Dat gevoel kunnen we als veteranen gezamenlijk beleven, je begrijpt elkaar.” Zijn missie bij de fotosessies is geslaagd: Het in beeld brengen en verbinden van de veteranen.
Deze emblemen verzamelde Remon bij zijn 6 missies. (Foto: Irma van Veldhoven-Brok)
Innovatie en vernieuwingen
Remon is nu alweer een tijdje in Oirschot gelegerd. De vraag voor een uitzending kan zomaar weer komen. Er is nu veel aandacht voor de beveiliging en verdediging van Europa. Dat maakt dat er veel investeringen gedaan worden. Nieuwe technieken, materieel en voertuigen zijn aan de orde van de dag. “Het is leuk om daarmee te mogen werken. “Ik begeleid vanuit de eenheid IBT (Instroom Begeleidingsteam) de invoer en uitstroom van voertuigen. Ik draag nieuwe voertuigen over, waarvan ik zelf niet eens precies weet hoe alles werkt. Anderen worden daarvoor opgeleid, dus dat komt dan toch goed.” Nieuw legerpersoneel wordt geworven. Er wordt ook meer van ze verwacht, om onder andere vaardig te zijn met alle innovaties, zoals bijvoorbeeld het bedienen van drones. “Er is veel veranderd in de afgelopen jaren, maar ook machtig interessant. Het leger biedt veel meer mogelijkheden. Mooi dat ik daar nog steeds bij betrokken mag zijn!”